بزرگنمايي:

آریا جوان - قله اورست یک نیروی باورنکردنی از طبیعت است که همیشه موجب شگفتی انسان می‌شود.

به گزارش خبر فوری ، قله اورست یک نیروی باورنکردنی از طبیعت است که همیشه موجب شگفتی انسان می‌شود. نام سانسکریت این قله به معنی "قله بهشت" است. تعدادی از حقایق درباره این قله بسیار شناخته شده اند در حالیکه تعدادی از حقایق هنوز ناشناخته و کمتر شناخته شده باقی مانده اند. احتمالا فیلم‌ها و مستند‌هایی را درباره قله اورست دیده اید، اما اطلاعات شما درباره این کوه شگفت انگیز چقدر است؟
تا پایان این مطلب با برترین‌ها همراه باشید تا حقایقی جالب و شگفت انگیز را درباره این کوه بلند و استوار برای شما بیان نماییم تا به دانش شما درباره یکی از معروف‌ترین کوه‌های روی زمین افزوده گردد.
اورست بلندترین کوه روی زمین نیست!
احتمالا همه شما از قبل می‌دانستید که اورست بلندترین قله جهان است. اما این موضوع بسیار بحث برانگیز است و بسته به آن دارد که چه چیزی را به عنوان بلندترین محسوب می‌کنیم. قله اورست بلندترین قله جهان است، اگر ما ارتفاع از سطح دریا را مد نظر قرار دهیم.
با این حال قله‌ی دیگری وجود دارد که ادعا می‌شود بلندترین قله جهان است. قله "موناکیا" یک کوه آتشفشانی عظیم در هاوایی است که اگر از دامنه تا قله کوه را مد نظر بگیریم از اورست بلندتر است و رکورد دار بلندترین کوه جهان می‌باشد.
مردی اورست را 22 بار صعود کرده است
"کامی ریتا شرپا" تا کنون 24 بار اقدام به صعود از قله اورست کرده است که 2 بار ناموفق و 22 بار صعود موفق داشته است و رکوردار صعود از این قله می‌باشد. او یک راهنمای صعود از قله است. همچنین برادر او تا کنون 17 بار توانسته است به اورست صعود کند.
جالب اینکه زمانی که اورست برای اولین بار به توریست‌ها اجازه بازدید از اورست داده شد، پدر او از اولین راهنما‌های توریست‌ها در صعود به اورست بود.
برای صعود از اورست نیاز به کسب مجوز دارید
بسیاری از مردم هنوز نمی‌دانند که برای صعود از قله اورست، نیاز است تا در یک مراسم سنتی شکرت کنید تا توسط خدایان تبرک شوید.
اگر تا کنون عکس پرچم‌هایی بر روی اورست دیده اید و تعجب کرده اید که آن‌ها چه هستند، آن‌ها در واقع پرچم‌هایی هستند که شرکت کنندگان در این مراسم برای حفاظت از خود قرار داده اند. همه کوهنوردان قبل از صعود باید درخواست کسب نقشه عبور امن و مطمعن نمایند. مراسم "پوجا" همانطور که گفته شد در کمپ پایه برگذار می‌شود و همه باید در آن شرکت نمایند. این مرامس یک سنت قدیمی که تصور بر این است برای کوهنوردان خوش شانسی به همراه دارد.
جوانترین فاتح اورست یک پسر 13 ساله است
"جردن رومرو" 13 ساله، جوانترین کسی است که تا به حال موفق شده است به قله اورست صعود داشته باشد. او این صعود را از سمت تبتی اورست انجام داده است که صعود از آن مسیر بسیار سخت و طاقت فرسا است. همچنین به خاطر سن کم او، دولت نپال به سختی اجازه صعود او را صادر کرد.
پیرترین فاتح اورست یک پیرمرد 80 ساله است
پیرترین کوهنورد فاتح اورست "یوچیرو میورا" ژاپنی است که قله اورست را در سال 2013 و زمانی که 80 سال داشت فتح کرد. عجیب اینکه او قبل از این دو عمل جراحی قلب را انجام داده بود، اما این موضوع مانع او برای فتح اورست نشد.
افراد دیگری از جمله "مین بهادر شرچان" که در زمان صعود 85 سال داشت، برای به دست آوردن رکورد پیرترین فاتح اورست تلاش کرده اند، که هیچ کدام موفق نبوده اند. متاسفانه این پیرمرد نپالی در حین تلاش برای صعود درگذشت هر چند که در سنین جوانی موفق به فتح اورست شده بود.
در قله اورست نیز از انرژی خورشیدی استفاده می‌شود
به خاطر اینکه در قله اورست برق و منبع انرژی دیگری وجود دارد، از انرژی خورشید استفاده می‌شود. یک وسیله مثل تصویر بالا یک ساعت زمان می‌برد تا یک کتری آب را به نقطه جوش برساند که در دمای سرد آنجا ضروری می‌باشد.
شگفت انگیز اینکه قله اورست یک مکان عالی برای استفاده از انرژی خورشید محسوب می‌شود. این موضوع به این خاطر است که سلول‌های سیلیکونی موجود در پنل‌های خورشیدی در دما‌های پایین و ارتفاع بالا بهتر عمل می‌کنند. این صفحات خورشیدی به ندرت نیاز به تعمیرو نگه داری دارند و در معرض نور خورشید اورست به خوبی کار می‌کنند.
2 بار فتح اورست در 5 روز
یک زن 37 ساله هندی به نام "آنشو جامسنپا" رکورد دار سریع زمان برای دو صعود پیاپی به اورست است. برای یک بار صعود از کوهی با مقیاس اورست به تناسب اندامی بالا و عزمی راسخ نیاز است، حال این موارد را برای دو بار صعود پیاپی در این مدت کوتاه در نظر بگیرید تا به کار برزرگ و باورنکردنی این زن پی ببرید.
آنشو تا کنون 5 بار موفق به فتح قله اورست شده است. رکورد قبلی برای کمترین زمان بین دو صعود پیاپی 7 روز بود که او این رکورد را به دو صعود در 5 روز ارتقا دارد.
راز اولین فاتح اورست
بسیاری از ما می‌دانیم که اولین صعود موفق ثبت شده از قله اورست به سال 1953 برمی گردد. "سر ادموند هیلاری" یک کوهنورد نیوزیلندی و "تنژینگ نورگای" یک کوهنورد هندی نپالی تبدیل به اولین کسانی در تاریخ شدند که اورست را فتح کردند.
اما آیا آن‌ها واقعا اولین نفرات بوده اند؟ در سال 1924 "جورج مالوری" و اندرو اروین" دو مرد بریتانیایی تصمیم به صعود از اورست گرفتند. اگرچه گمان بر این است آن‌ها صعود خوبی داشته و پیشرفت بزرگی داشته اند، اما متاسفانه آن‌ها گم شدند. جسد مالوری در سال 1999 پیدا شد، اما تا کنون جسد اروین پیدا نشده است. تصور می‌شود که اروین دوربینی را با خود داشته است که اگر پیدا شود می‌تواند تاریج کوهنوردی را تغییر دهد.
فتح اورست بدون پا
یک مرد معلول چینی به نام "ژیا بویو" بدون پا توانست قله اورست را فتح کند. متاسفانه او در اولین تلاش خود برای صعود از اورست 40 سال قبل از آن پا‌های خود را از دست داده بود. او در سن 69 سالگی توانست به همراه 30 کوهنورد دیگر، کوهی را که پاهایش را از او گرفته بود فتح کند.
آب و هوا به شدت خراب است
از چنین مکان و چشم انداز باورنکردنی هم چنین هوای سرد و سختی انتظار می‌رود. با این حال دست کم گرفتن این موضوع می‌تواند مشکلات و صدمات جبران ناپذیری را برای کوهنوردان ایجاد کند. در واقع هیمالا یعنی جایی که کوه اورست در آنجا قرار گرفته است، پس از قطب‌ها دارای بیشترین حجم برف و یخ در جهان است.
همچنین علاوه بر این که در طول شب‌ها دما به نقطه انجماد می‌رسد، باد‌هایی شدید و سرد می‌وزند که می‌توانند برای کوهنوردان کشنده و مرگبار باشند.
جسد‌هایی که بر روی اورست می‌مانند
صعود از اورست یک دستاورد دیوانه وار و جنون آمیز برای کسی است که به درستی تمرین نکرده است و آموزش‌های لازم را ندیده است. با این حال به خاطر عدم وجود تمرین کافی، قرار گرفتن در تغییرات ناگهانی آب و هوایی بعضی از افراد جان خود را در راه صعود از این قله از دست می‌دهند.
در آن شرایط سخت آب و هوایی پایین کشدن خود نیز دشوار است چه برسد که بخواهید جسد یک نفر دیگر را همراه داشته باشید در نتیجه افرادی که جان خود را از دست می‌دهند معمولا در مسیر صعود باقی می‌مانند. بر طبق ارزیابی‌ها تا کنون 300 نفر جان خود را در اورست از دست داده اند.
از هر 10 صعود موفق یک مورد به مرگ ختم می‌شود
رسیدن به نوک قله یک دستاورد نادر است. حتی هنگامی که افراد به نوک قله می‌رسند، خطر مرگ هم چنان بالا است.
در آن ارتفاع و شرایط بدن آنچنان خسته می‌شود و دچار کمبود اکسیژن می‌شود که می‌تواند لحظات خطرناکی را رقم بزند. هر چند وقت یکبار اخباری از مرگ افراد در راه برگشت از قله به خاطر کمبود اکسیژن در ارتفاعات بالا می‌رسد.