بزرگنمايي:

آریا جوان - گفت‌و‌گوی بیل گیتس درزمینه‌ی دیدگاه شخصی‌اش درباره‌‌ی تعادل کار و زندگی و بزرگ‌ترین اشتباه عمرش را در زومیت بخوانید.

اخیرا رویدادی به‌میزبانی شرکت سرمایه‌گذاری Village Global برای بنیان‌گذاران برگزار شد. یکی از سرمایه‌گذاران برجسته‌ی این رویداد، بیل گیتس بود که با جولیا هارتز ، ‌هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت Eventbrite، درباره‌ی تأسیس شرکت و تصمیمات دشوار لازم برای ایجاد و حفظ کسب‌وکار پررونق بحث می‌کرد. در بخشی از این گفت‌و‌گو، گیتس اظهار کرد به تعطیلات و زمان استراحت اعتقادی ندارد. همین باعث شد هارتز درباره دیدگاه شخصی وی درباره‌ی تعادل کار و زندگی سؤال کند که آیا درنتیجه‌ی اتفاقی در گذشته، به چنین دیدگاهی دست پیدا کرده است؟
مقاله‌ی مرتبط:
مصاحبه‌ای خواندنی با بیل گیتس، بشردوست بزرگ
گیتس با پاسخ کوتاهی گفت: نه! نه در سال‌های ابتدایی شروع فعالیت شرکت، به‌خصوص زمانی‌که شرکت در‌حال‌ساخت پلتفرم نرم‌افزاری است. بنیان‌گذار مایکروسافت درادامه افزود: دیدگاهی نسبتا سفت‌وسخت درباره‌ی کار دارم و معتقدم در طول سال‌های ابتدایی کار، باید فداکاری بزرگی کرد؛ به‌ویژه اگر در‌حال‌تلاش برای انجام پروژه‌‌ای مهندسی هستید و باید عملی‌بودن و اجرای موفق آن را نشان دهید. درحقیقت، بیل گیتس هنوزهم خودش را سرزنش می‌کند که چرا با غفلت و کوتاهی به گوگل اجازه‌ی توسعه‌ی اندروید را داد. گیتس اندروید را «پلتفرم استاندارد گوشی‌های غیر اپل » توصیف می‌کند و باور دارد چنین دستاوردی باید ازآنِ مایکروسافت می‌بود. سپس، این پرسش مطرح شد که آیا تمرکز کامل و دقیق روی کار، رمز موفقیت است یا اینکه بنیان‌گذاران در مراحل اولیه‌ی کار باید به‌نوعی مصالحه کنند. درادامه، پاسخ کامل بیل گیتس به پرسش یادشده را از زبان خودش می‌‌خوانیم: معتقدم درباره‌ی اسطوره‌سازی و پرستش ایده‌ی سخت‌کوشی و جدی‌گرفتن کار می‌‌توان زیاده‌روی کرد؛ چراکه درباره‌ی خودِ من این حدیث سخت‌کوشی بسیار کارساز بوده است. من هیچ اعتقادی به آخرهفته‌ها و تعطیلات ندارم؛ اگرچه می‌دانم همه مثل من فکر نمی‌کنند. من شماره‌پلاک تمام کارمندانی را می‌دانم که در ماه گذشته کارت خود را به پارکینگ تحویل دادند و گرفتند؛ اما من تعطیلات را توصیه نمی‌کنم و فکر نمی‌کنم واقعا تمام مردم از آخرهفته‌ها لذت ببرند. در 30 سالگی، تصور این موضوع آسان نبود که چطور می‌‌توانستم از تعطیلات صرف‌نظر کنم؛ چراکه در این سن، به‌خاطر ظهور برخی ویژگی‌های رفتاری، تعطیلات آخرهفته را دوست داشتم؛ البته نامزدم نیز به تعطیلات آخرهفته علاقه داشت. اکنون، بارها به تعطیلات می‌روم. فکر می‌کنم بیل گیتس 20 ساله از بیل گیتس امروز، به‌شدت متنفر است. زمانی‌که جوان بودم، همیشه با خودم فکر می‌کردم هیچ‌وقت پروازی به‌جز پرواز اقتصادی سوار نشوم، حالا هواپیمای شخصی خودم را دارم. همان‌طورکه می‌بینید، تعداد وقایع و اتفاقات رخ‌داده بسیار زیاد هستند و به‌سرعت به‌وقوع پیوسته‌اند. بسیار خوب است که در اولین سال‌های کار، تیمی داشته باشید که اعضای آن مثل شما روی کار شرکت و آینده‌ی آن حساسیت باشند. باید درک متقابل از همدیگر داشته باشید تا بدین‌ترتیب، انتظارات افراد متفاوت نباشد. طبیعتا افرادی نیز وجود خواهند داشت که درگیر مسائلی چون سلامت و خانواده هستند که باعث می‌شود ذهنشان از کار منحرف شود. در دنیای نرم‌افزار به‌خصوص پلتفرم‌ها، برنده تمام بازارها را تصاحب می‌کند. بزرگ‌ترین اشتباهی که تا‌به‌‌امروز در جایگاه مدیریتی‌ مرتکب شده‌ام، مدیریت نادرستی بود که باعث شد مایکروسافت جایگاه کنونی گوگل با اندروید را نداشته باشد. اندروید پلتفرم استاندارد برای گوشی‌های غیراپلی است؛ چنین دستاوردی باید ازآنِ مایکروسافت می‌شد. بیل گیتس واگذارکردن عرصه به اندروید را بزرگ‌ترین اشتباه زندگی‌اش می‌داند
همیشه برنده صاحب همه‌چیز می‌شود. اگر با 50 یا 90 درصد از تعداد اپلیکیشن‌ها، چنین جایگاهی داشته باشید، در مسیر پایان‌دادن به رقابت هستید؛ چراکه فقط یک سیستم‌عامل غیراپلی می‌تواند وجود داشته باشد. ممکن است بپرسید، این چه ارزشی دارد؟ 400 میلیارد دلار که می‌توانست به‌جای شرکت «گ» (گوگل) دراختیار شرکت «م» (مایکروسافت) باشد. هنوزهم متعجبم که با وجود ارتکاب یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات تاریخ توسط من و پرونده‌ی قضایی انحصارگرایی [بین مایکروسافت و دولت ایالات متحده‌ی آمریکا]، سرویس‌ها و محصولاتمان نظیر ویندوز و آفیس بسیار قدرتمند هستند. ما هنوزهم شرکتD پیشرو هستیم , اگر تصمیم درستی [پیشی گرفتن از گوگل] می‌گرفتیم، کاملا بی‌رقیب بودیم؛ اما خب... بنابراین، درباره‌ی بسیاری از کسب‌وکارها تفاوت‌های کوچک درنهایت به اختلاف‌های فاحش تبدیل نمی‌شوند. برای مثال، درباره‌ی کسب‌وکارهای خدماتی چنین وضعیتی پیش نمی‌آید؛ اما درباره‌ی پلتفرم‌های نرم‌افزاری، بی‌شک می‌تواند فاجعه‌بار باشد. در این مرحله است که هرشب با خود می‌اندیشید «آیا خراب‌کاری می‌کنم؟» و درنهایت، شرایط به‌گونه‌ای پیش آمد که بر سر فرصتی فوق‌العاده مهم خراب‌کاری کردیم.