بزرگنمايي:

آریا جوان -
چطور دختر 5 ساله‌ام را مهیای آمدن بچه جدید کنم؟
٨٨٢
٢
خراسان / خانمی 25 ساله‌ام. دختری پنج ساله دارم و به زودی صاحب فرزند دیگری می‌شوم. دخترم این روزها چند بار از من پرسیده که آیا من را بیشتر دوست داری یا برادرم را؟ نمی‌دانم این سوال‌هایش به خاطر حسادت است یا نه ولی چطور دخترم را مهیای آمدن برادرش بکنم تا به حسادت منجر نشود؟
با آرزوی سلامتی و زایمان ایمن و تولد فرزندی سالم برای شما مادر جوان و قدردانی از این که برای امنیت خاطر دختر تان دغدغه دارید.
کودک مشکلی به نام حسادت ندارد اما...
به هر حال دختر شما پنج سال تک ستاره والدین و شاید پدربزرگ و مادربزرگ‌هایش بوده است و مسلما تولد فرزند دوم تغییرات زیادی در زندگی آرام کودک ایجاد می‌کند و این موضوع طبیعی است. بنابراین مدت زمانی باید بگذرد تا کودک اول شما با شرایط جدید سازگار شود. برای تسهیل دوره سازگاری کودک اول با شرایط و رقیب جدید، نقش والدین بسیار کارساز و تاثیرگذار است. کودکان مشکلاتی مثل حسادت یا بخل و غیره ندارند و این غفلت والدین از کودک اول است که میزان ناامنی و بی تعادلی او را افزایش می‌دهد. مادر برای همه مراحل رشد و به ویژه کودکی اول، منبع امنیت کودک است و با تولد فرزند دوم، کودک اول به طور ناگهانی از کانون توجه والدین حذف و نگاه‌ها بیشتر به نوزاد معطوف می‌شود بنابراین احساس ناامنی و طرد شدگی باعث بی‌قراری عصبی کودک اول و نگرانی والدین می شود. برای گذر از این مرحله خاطره‌انگیز، نقش برجسته والدین غیر قابل انکار است و والدین و دیگر اطرافیان تاثیرگذار باید حتی بیش از گذشته به کودک اول توجه و محبت داشته باشند تا احساس ناامنی کودک به حداقل برسد و عملاً احساس کند که تولد فرزند دوم باعث تغییرات جدی در جایگاه او در خانواده نشده است.
به کودک احساس امنیت بدهید
در دوره سازگاری توصیه می‌شود در حضور کودک اول به نوزاد توجه و علاقه افراطی ابراز نشود. در بدو تولد نوزاد، سه نیاز اصلی شامل خواب، غذا و بهداشت دارد که مادران در تامین آن کوشا هستند و ضرورتی ندارد که در حضور کودک اول سعی در تامین نیازهای ثانویه نوزاد شامل توجه و محبت داشته باشیم. همچنین برای امنیت بیشتر کودک اول از قول نوزاد بگوییم مثلا خواهر را خیلی دوست دارد و با نظارت، حتی لحظاتی نوزاد را روی زانوی کودک اول بگذاریم و صرفاً سعی در دور کردن وی از نوزاد نداشته باشیم. به سوالات کودک در دوره بارداری که ناشی از کنجکاوی و نگرانی وی است، جواب مثبت و امیدبخش بدهیم و فراموش نکنیم که اولین و حیاتی‌ترین نیاز کودک امنیت است. پس تمامی رفتار و گفتار و نگاه ما در مواجهه با کودک اول باید به امنیت خاطر وی منجر شود.
مراقب رفتارهای فامیل درجه یک هم باشید
با تشدید توجه و محبت و نزدیکی منطقی به کودک اول می‌توانیم آسیب‌های روحی روانی ناشی از تولد فرزند دوم را به حداقل برسانیم و حتماً به درجه یک‌های خانواده هم توصیه کنیم همچون گذشته کودک اول مورد توجه و محبت آنان باشد. بنابراین تولد فرزند دوم برای فرزند اول مشکل‌ساز نیست و نباید والدین از این نظر نگران باشند بلکه باید سبک ارتباطی و امنیت بخشی مستمر و آگاهانه والدین برای فرزند اول یک اولویت محسوب شود. این تداوم و افزایش توجه و محبت و احترام گذاشتن به فرزند اول نه تنها در دوره کودکی بلکه در دوره بزرگ سالی هم توصیه می‌شود.
نویسنده : عبدالحسین ترابیان | کارشناس ارشد روان شناسی