بزرگنمايي:

آریا جوان -
قرمزها در تابستان ضرر کردند؟! 3
k ١.٩
٠
نود / فصل قبل مثلث هجومی لیورپول روی هم رفته 69 گل زدند.
لیورپول و منچسترسیتی در فصل قبل رکوردی خارق العاده در گلزنی به ثبت رساندند، آیا این آمار در فصل بعد هم تکرار می شود؟
فصل گذشته منچسترسیتی و لیورپول رکورد امتیازی فوق العاده ای را در لیگ برتر به نام خود ثبت کردند. در رقم خوردن این موفقیت، قوای تهاجمی دو تیم تاثیر بسزایی داشت. هر دو تیم خط آتش قدرتمندی در قوای تهاجمی خود دارند و نمی‌توان به سادگی از تاثیر این کیفیت در کسب این امتیازات صرف نظر کرد.
فصل گذشته منچسترسیتی در مجموع 169 گل به ثمر رساند که در این تیم هفت بازیکن گل هایشان دو رقمی شد. در آن سمت، لیورپول کمی در زمینه تقسیم گل میان بازیکنان، ضعیف تر بود. در این تیم به جز مثلث خط حمله تنها سه بازیکن بیش از هفت گل به ثمر رساندند. این نشان می دهد که قوای هجومی منچسترسیتی متمرکز بر یک بازیکن نیست و مجموعه ای از چند نفر است، حال آنکه لیورپول بیشتر متکی به مثلث سه نفره صلاح، مانه و فرمینو است،
نکته اینجاست که هر سه بازیکن در تور پیش فصل لیورپول حضور ندارند. چرا؟ هر سه بازیکن در جام ملت ها حاضر بودند و برای تیم کشورشان بازی می کردند ( دو نفر در آفریقا و 1 نفر در آمریکای جنوبی) که ازقضا دو نفر از آنها تیم‌هایشان تا فینال هم پیش رفتند و تا روز اخر در جام حاضر بودند. این در شرایطی است که دو هفته دیگر اولین مسابقه رسمی فصل برگزار می شود و لیورپول در جام خیریه به مصاف منچسترسیتی خواهد رفت.
به طور مثال، فصل مانه تازه همین دیروز (روز جمعه) به پایان رسید. او 363 روز بعد از آغاز تمرینات پیش فصل با لیورپول در تابستان 2018، و به پایان رساندن فصل 2018-2019، روز 20 جولای آخرین بازی فصلش را انجام داد و بعد از یک سال فرسایشی، حالا تازه به تعطیلات می رود. فرمینو نیز تا روز اخر کوپا آمریکا در این جام نماینده کشورش بود و صلاح نیز تا 2 هفته پیش در جام ملت ها حاضر بود.
اوضاع زمانی برای لیورپول نگران‌کننده‌تر می شود که بدانیم آنها با وجود تمام تلاش های خود در فصل قبل و رکوردهایی که به ثبت رساندند و البته تحمل یک شکست، باز هم نتوانستند قهرمان لیگ برتر شوند. پس برای قهرمانی در فصل بعد شاید به عملکرد تمام و کمال و بی نقص نیاز داشته باشند. حدود 14 روز تا بازی جام خیریه باقی مانده است و بعد از آن قرمزها در طی 9 روز، باید سه بازی انجام دهند که فشار زیادی به تیمی وارد می کند که احتمالاً سه بازیکن هجومی خود را در ترکیب نخواهد داشت.
البته منچسترسیتی هم برای تمرینات پیش فصل و احتمالاً ابتدای فصل جدید لیگ برتر، غایبینی دارد. آگوئرو تا یک قدمی فینال کوپا با آرژانتین پیش رفت. ژسوس نیز هم تیمی فرمینو بود و تا فینال کوپا حضور داشت. محرز نیز تا فینال جام ملتهای آفریقا در مصر بود ولی نبود این سه بازیکن با توجه به غنای ترکیب سیتی، کمتر احساس می شود، چرا که همین حالا هم پپ در ترکیب تیمش برای تمرینات پیش فصل، استرلینگ، سیلوا و سانه را در اختیار دارد.
اما به نظر می رسد کلوپ تکیه و اعتماد بیشتری به سه نفر خط حمله اش دارد. اگر به ترکیب سیتی در فصل قبل نگاهی بیندازیم، بیشتر مثلث آگوئرو، استرلینگ و سیلوا را در خط حمله مشاهده می کردیم ولی در عین حال به تناوب سانه، ژسوس، محرز و حتی فودن در ترکیب تیم به میدان می رفتند. اما در آن سمت، کلوپ هر زمان مجبور بود دست به تغییر مثلث سه نفره تیمش می زد، مثل دیدار برگشت با بارسلونا که دو بازیکن را در اختیار نداشت و مجبور به استفاده از بازیکنانی نظیر اوریگی و شکیری شد.
قرمزها فصل قبل 89 گل در لیگ برتر به ثمر رساندند که حدود دو سوم این گل ها توسط مثلث مانه، صلاح و فرمینو به ثبت رسید. مانه و صلاح هر کدام 22 گل و فرمینو 12 گل. روی هم رفته 56 گل. بقیه بازیکنان روی هم رفته: 33 گل. اگر مقایسه کنیم، مثلث خط حمله لیورپول، فصل قبل 63 درصد گل های این تیم را در لیگ برتر به ثمر رساندند و در آن سمت، مثلث منچسترسیتی، 43 درصد گل های این تیم را وارد دروازه حریفان کردند.
موضوع دیگر که می تواند مایه نگرانی هواداران لیورپول باشد، دقایق طولانی بازی این سه نفر است. فصل قبل مانه 4036 دقیقه در زمین بازی کرد. تنها 18 بازیکن در پنج لیگ معتبر اروپا (به جز دروازه بانان) بیشتر از مانه در کل فصل بازی کردند. یکی از آنها صلاح بود با 4337 دقیقه. همچنین مانه از آگوست 2018 تا به امروز، در ده بازی ملی 944 دقیقه بازی کرده است که به خوبی نشان می دهد چقدر فصل فرسایشی برای وی بوده است.
(دقایق بازی برای بازیکنان هجومی لیورپول و منچسترسیتی در قسمت تصویر)
فعال ترین بازیکن هجومی منچسترسیتی در فصل قبل استرلینگ بود که 4096 دقیقه به میدان رفت، اما او در کل فصل تنها 10 بازی متوالی به میدان رفت و برخی مواقع استراحت کرد که این امار خیلی پایین تر از بازی های متوالی صلاح است. سیتی فصل قبل شش بازیکن هجومی داشت که هریک بیش از 2000 دقیقه بازی کردند. حال آنکه لیورپول سه بازیکن هجومی با بیشترین دقایق بازی داشت که هر کدام بیش از 3000 دقیقه فوتبال بازی کردند.
فرمینو شاید به نسبت دو بازیکن دیگر لیورپول، دقایق خیلی کمتری به میدان رفته است ولی او باز هم از فعال ترین مهاجم منچسترسیتی دقایق بیشتری بازی کرد. (بیش از آگوئرو) علاوه بر این 500 دقیقه هم به دقایق بازی او نسبت به آگوئرو اضافه کنید. (به خاطر حضور بیشتر در جام ملت های آمریکای جنوبی) فرمینو فصل قبل 34 بای در لیگ برتر برای لیورپول به زمین رفت و جانشین او، اوریگی تنها 673 دقیقه فرصت خودنمایی پیدا کرد.
مثلث هجومی لیورپول تقریباً بخش غیرمتغیر ترکیب کلوپ بودند. آنها روی هم رفته فصل قبل 12047 دقیقه فوتبال بازی کردند و تنها در یک مسابقه در طول فصل، دو نفر از این سه نفر غایب بودند: بازی برگشت با بارسلونا. در مقام مقایسه، سیتی با وجود آنکه در طول فصل هفت بازی بیشتر از لیورپول انجام داد، اما مثلث هجومی این تیم (آگوئرو، سیلوا و استرلینگ) روی هم رفته 11489 دقیقه در زمین توپ زدند.
حال در شرایطی که تکیه لیورپول بر سه نفر خط حمله مشخص به نظر می رسد و بدیهی است که این سه نفر بخشی از ابتدای فصل را از دست می دهند، پس کلوپ باید از همین حالا و در پیش فصل به فکر چاره بیفتد. بازی های دوستانه پیش فصل نیز فرصت خوبی برای آزمون و خطاست. به خصوص که لیورپول فصل قبل با یک شکست هم نتوانست قهرمان لیگ شود و کلوپ خوب می داند که برای قهرمانی در فصل بعد، شاید باید همان یک اشتباه را هم نداشته باشد.
در فاز هجومی لیورپول گزینه های جوان و قابل اعتمادی هم دارد. اوریگی قراردادش را تمدید کرده و آماده است تا در فصل جدید نقش ها و مسئولیت های بیشتری را طلب کند. لالانا و چمبرلین هم از مصدومیت برگشته اند و می توانند در بخش های جلویی زمین، کمک حال تیم باشند. شکیری نیز به جز افت مقطعی در فصل قبل، نشان داد که یک گزینه قابل اعتماد است. علاوه بر این گزینه های جوان زیادی در دسترس کلوپ است.
هنری ویلسون فصل قبل در دربی به صورت قرضی حضور داشت و موفق به زدن 18 گل شد. همینطور رایان کنت که فصل قبل در تیم رنجرز خوش درخشید. رایان بروستر جوان 19 ساله انگلیسی نیز چشم امید خیلی از هواداران قرمزها است.
آیا کلوپ می تواند از پس این مانع بر آید؟