بزرگنمايي:

آریا جوان - مدتی است بحث برگزاری رفراندوم توسط برخی سیاسیون شدت گرفته و صدالبته برخی مدعیان سیاست‌ورزی هم به اظهارنظر در این خصوص پیوسته‌اند و افکار عمومی را کم و بیش با این اصل مشغول نموده‌اند. اما به راستی رفراندوم برای چی؟

در این که در قانون اساسی (اصل ششم) مراجعه به آرا مستقیم مردم در برخی امور مهم و حساس تاکید شده و این که طی چند نوبت هم در اوایل انقلاب چنین اصلی اجرایی شده و اگر خوب نبود، اصل قانون اساسی کشور نمی‌شد، هیچ شک و شبهه ای نیست.
اما متقاضیان اجرای مجدد موردی خاص از این اصل به دنبال چه هستند؟
کدام نیاز کشور را می‌خواهند به رفراندوم بگذارند؟
چه ستونی از نظام را هدف گرفته‌اند و چرا؟
سوال؟؟
آیا دولت اصول سوم، دهم، بیست و نهم، سی‌ام، سی‌ و یکم، چهل و سوم، چهل و چهارم، چهل و نهم و پنجاهم قانون اساسی را به طور کامل اجرا کرده و طعم شیرین آن را به مردم چشانده که اکنون تصور می‌کنند اصلی‌ترین نیاز مردم و کشور و همه چیز با رفراندوم و اجرای اصل ششم حل می‌شود و مدینه فاضله می‌سازند؟
قالب متقاضیان و داعیان این روزها در بحث رفراندوم که خودشان همواره در مراکز تصمیم‌گیری کشور بوده یا هستند اگر احساس می‌کنند ضعفی وجود دارد، آیا به نوعی در حال فرار رو به جلو از عملکرد و رفتار خود نیستند؟
واقعا در این شرایط که دشمن پشت دروازه‌ها موضع جنگی گرفته، طرح و بیان چنین موضوعی، چه معنا می‌دهد؟
آیا با رفراندم مشکل دارو، ارز، مسکن، خودرو و یا نان شب مردم رفع می‌شود؟
به راستی کمی انصاف داشته باشند. مگر هر سال در کشور رفراندوم نداریم؟
انتخابات مجلس شورای اسلامی، شورای شهر و روستا، ریاست جمهوری و خبرگان رهبری مراجعه به آرای مستقیم مردم تلقی نمی‌شود؟
راهپیمایی بیست و دوم بهمن ماه اگر نوعی رفراندوم نیست چیست؟
آیا نه گفتن به جهان استکبار و آری گفتن به سپاه پاسداران در جریان تروریستی خواندن این نهاد برآمده از دل مردم انقلابی، توسط آمریکا، رفراندوم نبود؟ این که 290 نماینده پارلمان یک‌دست لباس سبز به تن کردند نمایشی از قدرت، وحدت، اعتماد و نوعی رفراندوم نیست؟
سئوال اینجاست چرا هنگامی که دشمن تمام مسلح در مقابل ما ایستاده، هنگامی که به واسطه عملکرد نامطلوب برخی دست اندر کاران، مردم در فشار اقتصادی هستند، هنگامی که بنا به دعوت رهبر معظم انقلاب و یا خودجوش عموم مردم برای حفظ و حراست از ارزش‌ها و کیان خود با هر گرایش سیاسی و غیره، خالصانه در عرصه حضور پیدا می‌کنند، طرح برگزاری رفراندوم و ایجاد چالش برای کشور و مردم مطرح می‌شود؟
به جای این حرف‌ها، به جای این اصل چرا از اصولی که به رفاه، آسایش، زندگی و امرار معاش مردم مرتبط می‌شود حرف نمی‌زنند و به آن نمی‌پردازند؟
با رفراندوم چه چیزی را می‌خواهید اثبات کنید؟
از خودتان قهرمان عرصه سیاسی بسازید که مثلا در دوره فلان رئیس جمهور یا دولت رفراندوم صورت پذیرفت و...؟
یا قصد دارید از ناکارآمدی‌ها و ضعف‌های خودتان فرار کنید؟
شب می‌خوابیم صبح بلند می‌شویم می‌بینیم قیمت‌ها سر به فلک کشیده، بیایید نظر مردم را در این رابطه جویا شوید.
شرکت ملی صنایع مس کشور که می‌توانست جایگزینی نزدیک برای نفت باشد را به کدام سمت و سو برده‌اید؟
و خیلی چیزهای دیگر که از حوصله بحث خارج است.
چرا این قدر اصرار دارید که الان وقت پرداختن به این اصل قانون اساسی است؟
مطالبات و حقوق مردم با رفراندوم حل نمی‌شود، بلکه با تبعیت از رهبر عزیزمان در امور مختلف که مکرر توصیه و تاکید می‌فرمایند قابل حل است.
خداترس بودن مسئولان، کنار گذاشتن باندبازی، فامیل‌بازی، سپردن یقه سفیدان واقعی به دست قانون، فراموش نکردن شهدا و ایثارگران و خانواده‌های آن نیاز امروز ایران اسلامی است.
دعواهای سیاسی و پست و مقام را کنار بگذارید به اصول پیش گفته بپردازید، به خدا مشکلات حل می‌شود و هیچ‌گاه نیاز به صحبت از رفراندوم در هیچ موضوعی نخواهد بود.
مراجعه به آرای مردم در انتخابات‌ متعدد اگر رفراندوم نیست پس چیست؟
*نماینده سابق مجلس