بزرگنمايي:

با ازدواج کردن ، دختر و پسر، مي خواهند در کنار يکديگر طعم شيرين زندگي را بچشند و براي همديگر به عنوان منبعي براي ايجاد آرامش و لذت باشند. اما در برخي مواقع اين دل آرام بودن و اين خوش اخلاق بودن، ديگر وجود ندارد.

دو تا از مهم ترين نيازهايي که افراد بعد از ازدواج به دنبال آن مي گردند، نياز به محبت و امنيت است. براي اينکه اين دو نياز برآورده شود، بايد در انتخاب همسر، دقت کافي و لازم را داشته باشيد. اما چه کساني نمي توانند اين دو نياز زندگي مشترک را برآورده کنند؟ 

افراد معتاد 

فردي که اعتياد دارد، مداوم به دنبال تامين نياز خودش مي باشد و حاضر است به هر قيمتي نيازش را برآورده کند. اين افراد براي ازدواج کردن گزينه مناسبي نيستند. حتي اگر در دوران خواستگاري متوجه شديد طرف مقابلتان اعتياد دارد و يا قبلا اعتياد داشته است، بايد حداقل حدود 2 سال از زمان پاک شدنش بگذرد. تا زماني که متوجه ترک اعتياد قطعي طرف مقابلتان نشديد به هيچ وجه پاسخ مثبت ندهيد. 

فردي که مهارت کنترل خشم ندارد 

افرادي که زود عصباني مي شوند و نمي توانند در مواقع بحراني، خودشان را کنترل کنند، براي ازدواج کردن مناسب نيستند. زيرا اين افراد ممکن است کارها و رفتارهايي که غير قابل پيش بيني هستند را انجام بدهند. اين افراد ممکن است به خود، همسر و يا اطرافيانشان آسيب وارد کنند. در دوران آشنايي براي ازدواج حتما اين مساله را جدي بگيريد و بررسي کنيد که طرف مقابلتان در شرايط دشوار و تحمل ناپذير مثل رانندگي، ترافيک و مکان هاي شلوغ، چگونه خود را کنترل مي کند. افراد در آستانه ازدواج حتما بايد راجع به مسايلي که آن ها را دچار عصبانيت مي کند و همچنين راه حل هايي که براي کنترل عصبانيتشان به کار مي برند، صحبت کنند. 

عدم بيان عواطف و احساسات 

يکي از نيازهايي که هر فردي دارد، تعلق پذيري هست. يعني اينکه به ديگران محبت کند و از ديگران نيز، محبت دريافت کند. افرادي که در بيان احساسات و عواطف مثبتشان دچار مشکل هستند، تا زماني که اين مشکلشان حل نشود، مناسب براي ازدواج نيستند زيرا اين افراد نمي توانند نيازهاي عاطفي همسرشان را برآورده کنند و نهايتا اين مساله باعث ايجاد تعارض بين آنها مي شود. حتما افراد در آستانه ازدواج از يکديگر راجع به اين که چگونه به مادر و پدر، برادر و خواهر و دوستانشان ابراز احساسات مي کنند، صحبت کنند تا در اين زمينه به شناخت بيشتري نسبت به يکديگر برسند. 

تفاوت سني بسيار بالا 

افرادي که تفاوت هاي سني بالايي دارند مناسب ازدواج با يکديگر نيستند. از آنجايي که دختران زودتر به بلوغ مي رسند، بهتر است سن مرد از همسرش بالاتر باشد. مناسب ترين سن براي ازدواج خانم ها 20 تا 24 سال و براي آقايان 24 تا 27 سال  مي باشد. تفاوت سني بالا، از آن جهت مناسب نيست که اين دو نفر با دو نوع نياز و طرز فکر بسيار متفاوت از يکديگر هستند که خود باعث برود تعارضات مي شود. 

تفاوت ديني و مذهبي 

بهتر از دختر و پسري که قصد ازدواج با يکديگر را دارند از يک دين و مذهب مشابه باشند. زيرا تفاوت هاي ديني و مذهبي مي تواند در جايي باعث ايجاد مشکلات بين همسران بشود. ساده ترين اين مشکلات، نوع تربيت مذهبي فرزندانشان است و همچنين شرکت کردن در مراسمات مذهبي مي باشد. 

افرادي که از يکديگر دور هستند 

افرادي که از همديگر دور هستند و در شهرها و يا کشورهاي مختلف زندگي مي کنند براي ازدواج با يکديگر مناسب نيستند. زيرا اين افراد فرصت شناخت کافي از يکديگر را ندارند و به دليل اينکه نمي توانند در طول هفته همديگر را ببينند و در نتيجه نمي توانند از خصوصيات واقعي اخلاقي يکديگر مطلع شوند، مي توانند بعد از ازدواج دچار تعارض بشوند. 

اختلالات جنسي 

افرادي که نسبت به مسايل جنسي خواسته هاي خارج از عرف دارند و يا هيچ رغبتي به برقراري رابطه جنسي بعد از ازدواج نيستند، مناسب براي ازدواج کردن نمي باشند. زيرا در اين صورت بعد از ازدواج، اين فرد يکي از مهم ترين نيازهاي فيزيولوژيک همسرش را نمي توانند به درستي تامين کند. 

افرادي که به تازگي شکست عاطفي خورده اند