بزرگنمايي:

درواقع، ميل به سرعت در فرهنگ کسب‌و‌کار امروز نفوذ کرده است به اين ترتيب، امروزه براي مديران تقريباً غير قابل تصور است که کاري را به فردي واگذار کرده و به او بگويند که بطور مثال «براي اين کار وقت بگذار» يا «فکر مي‌کني انجام اين کار چقدر طول بکشد؟ زمان دقيق اتمام آن را به من اطلاع بده.» آنها به جاي اين کار، به صورت ناخودآگاه از افراد مي‌خواهند که کار را به سرعت به تحويل دهند.

اگر چه اين موضوع به يک کليشه تبديل شده است اما بسياري از ما در زندگي روزمره‌ي خود گرفتار آن هستيم. همه‌ي ما به سرعت راه مي‌رويم، حرف مي‌زنيم، و فکر مي‌کنيم. کارهاي مختلف را هم‌زمان انجام مي‌دهيم. در جلسات شرکت مي‌کنيم و در ان واحد به ايميل‌هاي خود پاسخ مي‌دهيم و با اين که همزمان با خوردن غذايي که تقريباً هيچ چيز از آن نمي‌فهميم با تلفن صحبت مي‌کنيم.

دلايل و بهانه‌هاي زيادي براي اين کار وجود دارد که موارد زير مي‌تواند برخي از آنها باشد.
"شرکتي که من در آن کار مي‌کنم نتيجه‌ي کار بسيار مهم است. اگر به طور پيوسته کار من نتايج مفيدي نداشته باشد. از آن شرکت کنار گذاشته خواهم شد".

سندروم عجله
"براي حفظ جايگاهم بايد عجله کنم. من به فردي بسيار موفق مشهورم. فهرست کارهايي که بايد انجام دهم هيچگاه تمامي ندارد. زماني که کارهايي را که به اتمام رسانده‌ام در فهرست حذف مي‌کنم، حس خوبي پيدا مي‌کنم. دوست دارم کارها را باضرباهنگ تندي پيدا کنم".

هرچند هيچ راه‌حل آسان و در دسترسي براي برخورد با سندروم عجله وجود ندارد، اما متخصصين دو راهکار کلي براي مقابله با اين سندرم پيشنهاد مي‌کنند:

به هرترتيب آنچه مسلم است، تعجيل و شتاب‌زدگى موجب مى‏‌شود که تمام جوانب کار را نسنجيم و از اين طريق، اسباب موفقيت را از کف بدهيم و در نتيجه به پيروزى مورد نظر دست نيابيم. ضمن آنکه تعجيل عامل برهم‌زننده‌ي تعادل ميان دو کفه کار و زندگي‌ است. مطالب زيادي در مورد تعادل ميان کار و زندگي شنيده‌ايم و خيلي از ما تلاش مي‌کنيم در زندگي شخصي و در کارمان به اين تعادل دست يابيم. نکات زير را در نظر بگيريد. و ببينيد که سندروم عجله چگونه بر زندگي ما اثر مي‌گذارد.

• هرچه قدر بيش‌تر تلاش کنيد، مردم انتظار بيش‌تري از شما خواهند داشت.
• کارآيي بالا الزاماً به معناي کيفيت بالاي کار نيست.
• اعتياد به آدرنالين براي سلامتي انسان مضر است.

در ادامه نگاه دقيق‌تري به اين موارد خواهيم انداخت و پيشنهادهاي براي حل آن‌ها ارائه مي‌کنيم.
1. هرچه‌قدر بيش‌تر توليد کنيد، مردم انتظار بيش‌تري از شما خواهند داشت.
اين که فرد مفيدي براي سازمان باشيد و مديران هميشه بتوانند روي شما حساب کنند بسيار خوب است، اما بايد ديد حد ميان موفقيت کاري و کار بيش از اندازه چيست. اگر گاهي اوقات حس مي‌کنيد انرژي لازم براي انجام کاري را نداريد، احتمالاً دچار فرسودگي شده‌ايد. اگر با کوچک‌ترين تحريکي عکس‌العمل شديدي نشان مي‌دهيد دچار فرسودگي شده‌ايد. اين‌ها نشان مي‌دهد که شما دچار سندروم عجله شده‌ايد.

استراحت کنيد. يک روز مرخصي بگيريد. فهرستي از وظايفي که مي‌خواهيد از عهده‌ي شما برداشته شود تهيه کنيد. با مدير و يا مشاور سازمان صحبت کنيد و از آنها بخواهيد در مورد شرح وظايف شما تجديد نظر کنند.

البته توجه داشته باشيم که آنچه هميشه تمامي منابع انساني را تحت تاثير گذارده حرکت در جهت شيب است و ممکن است با اتخاذ اين رويکرد دچار عارضه ديگري بنام سندرم بطالت اجتماعي شده و بيهوده‌گذراني را سرلوحه کار خود قرار دهيم. بيهوده‌گذراني از جمله آسيب‌هاي مطرح سازماني است که اين روزها از شيوع نسبتا بالايي برخوردار است. ويکتور هوگو، نويسنده شهير در نکوهش بطالت و بيهوده‌گذراني، آن را گران‌ترين رنج بشر و بزرگ‌ترين ستم انسان در حق خويش برمي‌شمارد. عواقب فردي و اجتماعي بيهوده‌گذراني غيرقابل انکار است. در اين رابطه روانشناسي به‌نام مکس رينگل من ، آزمايشي جالب طراحي و اجرا کرد. وي در ابتدا از افراد خواست تا به تنهايي در رقابت طناب‌کشي شرکت کنند. مشاهدات رينگل من حاکي از آن بود که در مسابقات تک‌نفره هر نفر مي‌تواند بيش از 63 کيلوگرم نيرو وارد کند. در مرحله بعد وي از سه نفر خواست تا در اين مسابقه شرکت کنند. نتايج بسيار دور از انتظار بود، چرا که برخلاف تصور ميزان نيروي وارده به 53 کيلوگرم کاهش يافت. رينگل من اين آزمايش را با هشت نفر تکرار کرد و مشاهده کرد که هر فرد تنها 31 کيلوگرم نيرو به طناب وارد کرده است. پنهان‌سازي خود در لابلاي فعاليت‌هاي سازماني و عدم وجود سيستم ارزيابي فردي در سازمان‌ها موجب بروز رفتارهاي مخرب مي‌شود و از بهره‌وري و هم‌افزايي تيم‌هاي کاري مي‌کاهد. به علاوه اين امر موجب شيوع سندرم بيهوده‌گذراني در بدنه سازمان مي‌شود و سازمان را دچار رخوت مي‌کند.

2. کارآيي بالا الزاماً به معناي کيفيت بالاي کار نيست.
فنآوري نوين اين توهم را ايجاد کرده است که انجام دادن چندين کار به صورت همزمان مهارتي است که همه‌ي ما بايد بياموزيم و به طور پيوسته از آن استفاده کنيم. پژوهشي که در دانشگاه استنفورد انجام شده است نشان مي‌دهد که عکس‌اين قضيه صادق است. افرادي که چندين کار را به صورت هم‌زمان انجام مي‌دهند، دقت و تمرکز کم‌تري دارند. بسياري از افراد براي بالا بردن بهره‌ ‌وري خود سعي دارند تا حد امکان چند کار را با هم انجام دهند. در دنيايي که زندگي با سرعتي خيره‌کننده پيش مي‌رود کساني که مي‌توانند چندين کار را همزمان انجام دهند عموما مؤثرتر و کاراتر به نظر مي‌آيند، اما اين قضيه همواره صادق نيست.

در واقع، انجام دادن چند کار به طور همزمان لزوماً ما را بهره‌ورتر نمي‌کند. تازه امکان دارد هنگام انجام همزمان چند کار با هم کيفيت کار ما بدتر شود. در واقع ممکن است اينکار به جاي آنکه صرفه جويي در زمان باشد، زمان ما را از بين ببرد.

بنابراين، انجام دادن چندين کار در يک زمان باعث صرفه‌جويي در زمان نخواهد شد بلکه آن را هدر خواهد داد. زماني که چند کار را با هم انجام مي‌دهيد بايد مدام ذهن خود را تنظيم کنيد و توجه و تمرکز خود را بازيابيد. به عنوان مثال: اگر هنگام نوشتن مطلبي ايميل خود را چک کنيد و به پيام‌هاي جديد پاسخ دهيد، پس از بازگشت به حالت نوشتن ممکن است افکار مهم خود را به ياد نياوريد.

تلاش کنيد تکنولوژي را کنترل کنيد اجازه ندهيد تکنولوژي شما را کنترل کند. زماني که مشغول انجام دادن پروژه‌هاي خود هستيد. هشداردهنده‌ي ايميل خود را غير فعال کنيد. يک روز در هفته ارتباط خود را با کامپيوتر، تبلت، و..... قطع کنيد. (براي شروع مي‌توانيد يک ساعت در روز اين کار را انجام دهيد)

3. اعتياد به آدرنالين براي سلامتي انسان مضر است.
اعتياد به آدرنالين به اندازه‌ي اعتياد به الکل و کوکائين جدي و البته براي جسم و روح انسان مضر است. با اين وجود، از ان جايي که استفاده از آدرنالين باعث آرامش افراد مي‌گردد، از آن استقبال مي‌گردد. افرادي که به آدرنالين معتاد مي‌شوند براي کسب آرامش و در نتيجه اثبات توانايي‌هاي خود به آن پناه مي‌برند.

براي کنارگذاشتن اعتياد به آدرنالين، مانند هر اعتياد ديگري بايد قبول کنيد که مشکلي داريد . به کساني که به آنها اعتماد داريد بگوئيد که قصد داريد اين عادت را کنار بگذاريد. از آن‌ها بخواهيد در صورت بروز رفتارهاي هيجاني از شما نخواهند که ادرنالين مصرف کنيد.

اگر بتوانيد بر سندروم عجله فائق آئيد، نتايج ملموسي بدست خواهيد آورد. عملکردتان به طور قابل ملاحظه‌اي بهتر مي‌شود. و مهارت تصميم گيريتان تقويت مي‌گردد، و مهم‌تر از آنها اين که به انرژي دست مي يابيد که به شما آرامش مي‌يابد نه اينکه نابودتان کند.