بزرگنمايي:

بله، از لحاظ کاري اين درست است. ممکن است براي مثال هر آنچه که درباره ي کدزني وجود داشته باشد را بدانيد، اما اگر قدمي برداشته و از کمي دورتر به زندگي خود نگاه کنيد، آيا به نظرتان کامل و بي نقص است؟

من در طول هفته از ساعت 9 تا حدود 6 در يک دفتر کار مي کنم. کاري که ميزان زيادي از آن به لپ تاپم وابسته است. با اينکه مجذوب کار هايي هستم که برايم جذابند، اعتراف مي کنم که بيشتر روزم جلوي کامپيوتر سپري مي شود که ايرادات خود را دارد. براي مثال من در حال حاضر براي ديدن مسافت هاي به دورتر به عينک احتياج دارم.




باور رايج امروزه اين است که مردم به طور غير ارادي، خود را همراه با دوستانشان و آدم هايي که از نظرهاي سياسي و اجتماعي مشترکي با خود دارند در يک حباب قرار مي دهند. اين نشان مي دهد که ما چقدر راحت مي توانيم ارتباط خود را با محيط اطرافمان قطع کنيم.

تخصص در يک کار مي تواند به شما جهت دهد اما اگر مراقب نباشيد انجام دادن تنها يک کار که در آن مهارت داريد ممکن است شما را کور کند. ممکن است به اين فکر کنيد که اختصاص دادن زمان خود به نقاط قوتتان شما را قوي تر مي کند اما اين قضيه لزوما حقيقت ندارد.

تحقيقات نشان داده که اگر يک فرد راست دست از دست چپ خود در فعاليت هاي روزانه بيشتر استفاده کند، فعاليت مغز وي بيشتر مي شود. تنها يک نيم کره از مغز ما هنگامي که از يک دست خود استفاده مي کنيم فعال مي شود اما هنگام استفاده دست کم فعال تر هر دو نيمکره ي مغز ما فعال مي شود.

دانشمندان علوم اعصاب برجسته ي Jaeggi و buschjuhel به اين ننتيجه رسيده اند که افزايش حافظه ي فکري شما با انجام دادن بازي هاي فکري در ساعاتي معين (مانند سودوکو و بازي هاي فکري اي که در آن يک طرح خاص را پيدا مي کنيد) مي تواند در دراز مدت روي هوش سيال شما تاثير داشته باشد. مشابه اين قضيه در ورزش هم به چشم مي خورد. بسياري از مربي هاي تيم هاي ورزشي از آن ها مي خواهد تا ورزش هاي ديگري مانند يوگا را هم تجربه کنند حتي اگر به طور مستقيم اثري روي ورزش اصلي بازيکنان نداشته باشد.‬

نمي خواهم بگويم که به هر نحوي بايد جلوي مهارت اصلي خود را بگيريد. به جاي آن در باقي ساعات روز خود را صرف افزايش مهارت و دانش خود در جهت بهتر شدن مهارت اصلي خود کنيد. به اين علت که اگر در کاري خوب نيستيد، احتمالا همان کار مي تواند شما را به تعادل برساند.‬

افرادي که با عدد و رقم سر و کار دارند خوب است که مثلا به کلاس هاي هنري بروند. افرادي که به طور حرفه اي ورزش مي کنند جالب مي شود اگر به مديتيشن هاي نشسته بپردازند. افراد درونگرا دفعه ي بعدي که به يک کافي شاپ رفتند با باريستاي خود کمي گپ بزنند.

مهم نيست اگر به شدت در اين کار ها بد هستيد. اتفاقا نکته ي اصلي همين است. استاد يوگاي من هميشه مي گويد: اگر در يک حرکت تعادل خود را از دست داديد، اتفاق خوبي است چرا که نشان مي دهد که داريد نورون هاي جديدي را براي ساخت راهي براي حافظه عضلات خود مي سازيد. تلاش شما راه هاي زيادي را براي شما باز خواهد کرد. هم از نظر فکري و هم فيزيکي. باشد که با اين کار به مهارت هاي جديد و نگرشي جديد و موفقيت در شکست ها برسيم.‬

اين فعاليت ها را تک تک وارد برنامه ي خود کنيد. با اينکه اين کار راحت نيست اما با قدم هاي کوچک، به مرور "من نمي توانم” هايتان به "من مي توانم” تبديل خواهد شد. با تمرين شايد به مراحل عالي نرسيد اما به شما شجاعت خواهد داد. چرا که هنگامي که تلاش مي کنيد تا در کاري که مي دانيد در آن خوب نيستيد تلاش کنيد، دو اتفاق ممکن است بيافتد: به هدف خود نمي رسيد، اما چند راه براي بهتر شدن خود ياد گرفته ايد و دوباره تلاش خواهيد کرد.

يا با وجود تمام سختي ها به هدف خود مي رسيد و حس شيرين غرور و موفقيت را تجربه خواهيد کرد. مهم نيست کدام اتفاق بيافتد، به هر حال به شما حس قدرت دست خواهد داد چرا که شما کاري را انجام داديد که هيچ وقت حتي فکر انجام دادنش را هم نمي کرديد.‬

زندگي درباره ي اين نيست که سريع تر، باهوش تر، خوش سيما تر، پولدار تر يا محبوب تر از ديگران باشيد. آنچه اهميت دارد اين است که راهي هرچند کوچک پيدا کنيد تا به نمونه اي بهتر از خود ديروزتان برسيد. ‬