بزرگنمايي:

دانشجويان دانشگاه هنر طي هفته‌هاي اخير در چند نوبت دست به تجمع زدند تا صداي خود را رساتر به گوش مسئولان وزارت علوم برسانند. طبق آنچه  با يکي از معترضان مطرح شد، خواسته اساسي پاسخ به اميد ايجاد شده در دل دانشجويان بعد از برگزاري انتخابات خرداد 92 به ويژه تغيير در مديريت دانشگاه هنر است. محصلان اعتقاد دارند مسئولان دانشگاه هنر کوچکترين اهميتي براي فعال بودن دانشجويان قائل نيستند و کار به جايي رسيده که دانشجو بايد التماس کند تا امکان تمرين و کار داخل فضاي دانشکده فراهم شود که همواره به درب بسته مي‌خورد.

 يکي از دانشجويان معترض دانشگاه هنر در همين ارتباط گفت: اين اعتراضات پيش‌تر وجود داشت اما با تغييرات صورت گرفته در مديريت دانشگاه و بيشتر شدن ضعف در تمام جوانب امور دانشجويان کار به جايي رسيد که نهايتا تصميم گرفته شد با اعتراض صداي خود را به گوش مسئولان وزارت علوم برسانيم. از مهمترين عوامل ايجاد اين نارضايتي‌ها مي‌توان پايين آمدن سطح کيفيت آموزش، جذب هيئت علمي از طريق غيرمعمول، شفاف نبودن چرخه مالي دانشگاه و عدم حمايت از تشکل‌هاي دانشجويي، قطع سهميه‌ها و خرابي اوضاع خوابگاه‌هاي دانشجويي و امنيتي کردن فضاي دانشگاه با کار گذاشتن دوربين‌هاي کنترل گران قيمت اشاره کرد.

وي در ادامه به اميدواري دانشجويان براي ايجاد تغيير در فضاي علمي دانشگاه‌ها پس از روي کار آمدن دولت دکتر روحاني اشاره کرد و اظهار داشت: با طولاني شدن روند تغيير در دانشگاه، همچنين بيشتر شدن سخت‌گيري‌هاي مسئولان،‌ دانشجويان احساس کردند بايد اعتراضات شکل علني پيدا کند و ما وظيفه داشتيم اعتراضات خود را از هر طريق شده به گوش مسئولان وزارت علوم برسانيم. انتظار ما از دولت و وزارت علوم جديد پي‌گيري جدي اين مسئله و برطرف شدن مشکلات است.

اين دانشجو همچنين ضمن اشاره به نبود سيستم گرمايشي در دانشکده باغ ملي و بي‌توجهي مديريت دانشگاه به اين مسئله بيان کرد: شما درنظر بگيريد دانشجو در اين فصل از سال، صبح بدون کمترين امکانات گرمايي سر کلاس مي‌رود و وقتي به مديريت دانشگاه گفته مي‌شود او لجبازي کرده و به همراه خود مي‌گويد اصلا باقي بخاري‌هاي موجود در دانشگاه را هم جمع کنيد! يکي از روزها بچه‌ها به نشانه اعتراض با خود پتو به کلاس آوردند، البته واقعا سر بود چاره‌اي جز نداشتند.

وي به عدم همکاري معاونت دانشگاه براي برگزاري جشنواره‌هاي داخلي اشاره کرد و افزود: شوراي سياست‌گذاري در آخرين اظهارنظر خود گفت که به برگزاري جشنواره نياز نداريم و نمي‌توانيم بيشتر از يک ميليون تومان پرداخت کنيم. از شکل برخورد مسئولان چنين برمي‌آيد که اصولا کمترين علاقه‌اي به فعال بودن دانشجويان ندارند و بيشتر دنبال اين هستند که هيچ اتفاقي صورت نگيرد و به راحتي مي‌گويند کار نکنيد.

او تصريح کرد: کار به جايي رسيده که دانشجو بايد به مسئول التماس کند که اجازه دهيد کار و تمرين کنيم اما دانشگاه به سرعت تعطيل مي‌شود. به همين علت بچه‌هاي تئاتر ناچار مي‌شوند براي تمرين کارهاي کلاسي به پلاتوهاي بيرون بروند و از جيب هزينه بپردازند، درحاليکه بايد از بتوانند از امکانات دانشگاه بهره ببرند اما درب روي آن‌ها بسته است.

اين دانشجوي معترض اظهار داشت: وقتي بناي باغ ملي بدون هيچ مهندسي و نظارتي بازسازي مي‌شود. دانشگاه هنر در آخرين رديف دريافت بودجه قرار مي‌گيرد و رياست دانشگاه کوچکترين تلاشي براي ارتقاي بودجه انجام نمي‌دهد و اساتيدي سر کلاس مي‌آيند که از کمترين سابقه تدريس برخوردار هستند و دانشجويان بيشتر از آن‌ها ميدانند نتيجه‌اي جز آنچه امروز شاهد هستيم رخ نخواهد داد.

وي به برگزاري جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر اشاره کرد و گفت: اين رويداد هم با پافشاري دانشجويان و حمايت اساتيد بيرون از دانشگاه برگزار شد و استقبال بسيار خوب بود. مدتي ديگر سيزدهمين جشنواره بين‌المللي تئاتر عروسکي را در پيش داريم اما مديران دانشگاه هيچ اهميتي نمي‌دهند، درحالي که اين رويداد عنوان بين‌المللي دارد و ميهمانان خارجي دارد.

دانشجوي معترض دانشگاه هنر در انتها اعتراض را حق طبيعي دانشجويان دانست و در خصوص درخواست از مسئولان بيان کرد: آنچه درخواست شده جزو حقوق ابتدايي محسوب مي‌شود و خواسته ما رسيدگي بيشتر به دانشجويان است. بارها ديده شده روساي دانشگاه‌ها تنديس و تجليل‌هايي را دريافت مي‌کنند اما متوجه نيستند اين تقديرها به دليل حضور دانشجويان و حاصل زحمت‌هاي آنهاست.

دانشجويان دانشگاه هنر طي هفته‌هاي اخير در چند مورد دست به اعتراض زده و خواهان تغيير رياست هستند. اين در حالي است که جشنواره مونولوگ اين دانشگاه با کمترين حمايت برگزار شد و جشنواره بين‌المللي تئاتر عروسکي در راه است. در حالي که دانشگاه به ايام برگزاري امتحانات نزديک مي‌شود عده‌اي از دانشجويان به شهرهاي خود بازگشته‌اند اعتراض‌ها همچنان ادامه دارد و مشخص نيست معترضان چه زماني طعم خوش تغيير در سياست‌هاي ناقص وزارت علوم دولت‌هاي نهم و دهم طي هشت سال گذشته را شاهد خواهند بود.