چاپ

آریا جوان - خراسان / بابای من به خاطر شغلش زیاد ماموریت می‌ر‌فت. توی مسیر اگه خوراکی بهش می‌دادن گاهی برای ما می‌آورد. یه بار که برای من آب‌میوه انبه آورده بود، چون چیز جدیدی بود گفت: «اینو با آبجیت نصف کنین بخورین.» منم گفتم باشه. خواهر کوچیکم شیفت بعدازظهر بود و اون موقع خونه نبود. منم کنجکاو بودم و خواستم نصف آب‌میوه رو بخورم که یهو یه نفس همه‌اش رو سرکشیدم. به خودم که اومدم دیدم خیلی ضایع است داداش بزرگه حق آبجی کوچیکه رو بخوره! گفتم درستش می‌کنم... دهنم رو آب کردم و با نی آب رو انتقال دادم توی پاکت و گذاشتمش توی یخچال، انگار نه انگار! خواهرم اومد و یک راست رفت سراغش و خورد. گفت: «چه بی‌مزه است!» گفتم: «من که خوردم خوب بود!» مامانم گفت: «بده مزه کنم، شاید خراب شده باشه.» مادرم هم خورد دید مزه آب می ده! به بابام گفت، بابام هم خورد و گفت خرابه! اون لحظه که من مرده بودم از خنده و جرئت نکردم چیزی بگم، ولی چند سال بعد که گفتم، همه‌شون می‌خواستن خفه‌ام کنن، هی عُق می‌زدن و فحشم می‌دادن!