چاپ

آریا جوان - خراسان / زمانی که یک پدر یا مادر به بیماری‌های صعب‌العلاجی مانند سرطان مبتلا می‌شود، توضیح آن به فرزندانش کار ساده‌ای نیست. روان شناسان کودک و متخصصان پزشکی می‌گویند والدین در چنین گفت‌وگوهایی باید صداقت داشته باشند؛ زیرا ترسیم مسیر و خبر داشتن از آن چه در پیش است، به کاهش استرس کودکان کمک می‌کند. به گزارش «ایندیپندنت فارسی»، الیزابت فارل، مددکار اجتماعی بالینی ارشد در موسسه سرطان دانا فاربر، می‌گوید: «کودکان متوجه می‌شوند که چیزی در خانه تغییر کرده است و اغلب هنگامی که پاسخی دریافت نمی‌کنند، بیشتر نگران می‌شوند».
هرچه زودتر بگویید
کارشناسان می‌گویند والدین می‌توانند تا مشخص شدن برنامه درمان برای مطلع کردن بچه‌ها صبر کنند اما هرچه زودتر بگویند بهتر است زیرا کودکان احتمالا متوجه می‌شوند که مشکلی پیش آمده است. به گفته فارل، والدین می‌توانند با توضیح دادن عوارض شیمی‌درمانی مانند ریزش مو یا جراحی که نیازمند بستری‌ شدن در بیمارستان است، کودکانشان را برای آن چه در راه است، آماده ‌کنند.
توضیحات متفاوت به کودکان مختلف
کارشناسان پزشکی خاطرنشان می‌کنند که والدین منطقا باید با هر فرزند، بسته به سن و درک او، گفت‌وگو‌ کنند. مثلا کودکان سه ساله و کمتر برای درک سرطان بسیار کوچک‌اند اما تغییر در روال زندگی روزمره را متوجه می‌شوند. آن‌ها متوجه می‌شوند که زندگی‌شان به دلیل غیبت یا ناتوانی والدین در مراقبت‌ کردن از آن‌ها مختل می‌شود. بنابراین سایر بزرگ سالان باید وارد عمل شوند تا با جبران این فقدان، به کم کردن استرس کودکان کمک کنند. کودکان کمی بزرگ‌تر به رغم ناآگاهی از واقعیت‌ سرطان، معنای بیماری را می‌دانند. کودکان 4 تا 6 ساله در این سن نیازمند کسب اطمینان و حمایت‌اند و احتیاج دارند هنگام بروز واکنش عاطفی درک شوند. کودکان 7تا 12 ساله درباره این که سرطان چیست و چگونه درمان می‌شود، درک بیشتری دارند. این مهم است که والدین به فرزندانشان اطمینان بدهند که خوش گذراندن و سپری کردن زندگی عادی‌ تا حد ممکن همچنان خوب است، حتی اگر یکی از والدینشان بیمار باشد.
برای پرسش‌ها آماده باشید

به گفته کارشناسان، در ذهن کودکانی که در حال درک و پردازش ابتلای والدینشان به سرطان‌اند، پرسش‌های رایجی هم شکل می‌گیرد. رایج‌ترین آن‌ها عبارت است از: «آیا والدینم می‌میرند؟» به گفته فارل، اگر بزرگ سالان نگرش مثبتی داشته باشند، می‌توانند ترس از مرگ را به‌سرعت از بین ببرند و به کودک اطمینان دهند که پس از درمان بهبود می‌یابند. متخصصان توصیه می‌کنند حتی اگر در این مورد خیلی مطمئن نیستید، باز هم با بچه‌ها صادق باشید اما در عین حال، مطمئن شوید که آن‌ها را نمی‌ترسانید. فارل گفت: «والدین می‌توانند بگویند این چیزی نیست که فعلا قرار است اتفاق بیفتد اما اگر برای این مسئله دلیلی داشته باشیم، اول به تو خبر خواهیم داد. این به بچه‌ها اجازه می‌دهد از این ترس که کل زندگی‌‌شان بدون هیچ هشداری به هم می‌ریزد، رها شوند.»