المپيک تمام شد و مدال ها هم تقسيم شدند و رفتند. حالا نوبت حاشيه هاست تا چهار سال بعد. مرور صحبت ها و اتفاق هاي ريز و درشت. حالا حرف از خداحافظي احتمالي فلپس شناگر است و مدال برنز بانوي ايراني. اين وسط خيلي ها هم رفته اند توي فکر قد و هيکل ورزشکارها و خورد و خوراکشان.

 

اين که چطور يک قهرمان مي تواند در دوره هاي مختلف المپيک روفرم باشد؟ مگر برنامه غذايي يک ورزشکار چطوري است که مي تواند در مدت چهار سال چربي روي چربي نگذارد؟ براي پي بردن به راز موفقيت هاي ورزشکارها بد نيست به رژيم غذايي خاص معروف ترين ها نگاه بيندازيم. شايد راز زيبايي و ورزيدگي آن ها دستمان آمد.

غذا يعني فقط پاستا

«فرانکلين» در سال 2012 (1391) برنده چهار مدال طلاب المپيک شد و عنوان بهترين شناگر سال را هم به دست آورد. البته رسيدن به اين افتخارات ساده نبود. او براي رسيدن به آمادگي لازم براي شرکت در مسابقات المپيک، شش روز در هفته تمرين مي کند و شش وعده در روز هم، غذا مي خورد.

او براي اين پرخوري دليل خودش را دارد. «وقتي غذاهاي سالم تري مي خوريد، ناخودآگاه مصرف کالري تان کم مي شود. با اين حساب طبيعي است که بخواهم در روز غذاي بيشتري بخورم. من سعي مي کنم بعد از يک تمرين سخت و طاقت فرسا، پروتئيني بيشتري مصرف کنم. ضمن اين که نصف بشقابم در هر وعده غذايي بايد کربوهيدرات باشد.

 

من يک ورزشکار حرفه اي هستم و اگر به قدر کافي کربوهيدرات نخورم، سطح انرژي ام پايين مي آيد.»خب، حالا شايد بپرسيد که کربوهيدرات مصرفي شناگر چي هست که او اين قدر درباره اش حرف مي زند. پاستا؛ روزي نيست که فرانکلين يک بشقاب پاستا سر ميز نداشته باشد.

 

عاشق فروتن سس کچاپ

بعد از به دست آوردن مدال طلاي فردي و تيمي در المپيک 2012 (1391)، ديگر خبري از ورزشکار معروف نبود تا اين که دو سال بعد، او دوباره در تورنمنتي جهاني پا گذاشت، البته اين بار با منبع انرژي متفاوت. او کلا رويه رژيم و تمرين هاي ورزشي اش را عوض کرد تا بلکه در مسابقات ريو بتواند افتخارات گذشته را حفظ کند.

رژيم او طوري تنظيم شده بود که هم بايد انرژي مورد نياز بدنش را تامين مي کرد و هم گرمي به وزنش اضافه نمي کرد؛ رژيمي که براي ورزشکار خيلي سخت بود. اما انتخاب هاي رايسون درست از آب درآمد. غلات با شير خشک بدون چربي، ماست يوناني و ميوه، سينه مرغ بريان با برنج قهوه اي و سبزيجات و ماهي سالمون بريان شده همراه با پاستاي غلات کامل و سبزيجات، رژيم غذايي او شدند.

البته رايسمن يک عادت عجيب دارد که نتوانسته هنوز آن را کنار بگذارد؛ سس کچاپ. او روي هر چيزي که مي خورد، سس کچاپ مي ريزد، طوري که الان ديگر هم تيمي هايش هم از سس کچاپ به عنوان رمز موفقيت رايسمن استفاده مي کنند.

 

حالا فقط استيک و فيله مرغ

مي گويند وقتي «فلپس» جوان خودش را براي المپيک 2008 (1387) پکن آماده مي کرد، روزي 10 هزار تا 12 هزار کالري به ازاي شش ساعت تمرين مصرف مي کرد. صبحانه او شامل يک ساندويچ تخم مرغ با تمام مخلفات اعم از پنير، پياز سرخ شده و بعد از آن پنکيک شکلات، نان تست فرانسوي، املت همراه با پنج عدد تخم مرغ مي شد.

 

براي ناهار ساندويچ همبرگر دوبل با پنير همراه با نوشيدني هاي انرژي زا، حدود 500 گرم ماکاروني و براي شام هم يک پيتزاي کامل به علاوه 500 گرم ماکاروني مي خورد. آقاي ورزشکار همه اين غذاها را تنها در يک روز مي خورد؛ يعني هر وعده حدود چهار هزار کالري. البته اين پرخوري مال دوران جواني شناگر بود و او حالا در 31 سالگي در خورد و خوراک محتاط تر شده است. حالا کالري روزانه اش را به 3500 تا 4000 رسانده است و بيشتر سالاد مي خورد با فيله مرغ يا استيک.

 

تف آفريقايي ها را مي خورد

رژيم غذايي دونده آمريکايي يک جورهايي عجيب و غريب است. با اينکه به نظر همه، او به خاطر دويدن هاي طولاني بايد به غذايش هم حسابي برسد، اما شالان حسابي کم خوراک است و بيشتر سعي دارد سالم بخورد تا زياد. او که چهار دوره متوالي در المپيک شرکت کرده است و هر بار هم به افتخاري تازه رسيده، بيشتر اهل خوردن غلات و آجيل است تا گوشت و مرغ.

به عقيده او ريزمغذي ها بيشتر به درد مي خورند تا پروتئين هاي حيواني و... . برنامه غذايي او اغلب شامل غلات آهسته سوز همراه با ميوه و کشمش، سالاد،ر اسموتي ميوه ها و سبزيجات، مرغ، سالمون و آجيل ميوه اي خانگي است. براي دسر هم يک جور کلوچه خاص مي خورد؛ کلوچه اي که با کره بادام زميني و تف. مي دانيد که تف چيست؟ تف جزء حبوبات آفريقاي جنوبي به حساب مي آيد و شبيه کوينولا و ارزن است.

 

کالري زياد با نوشيدني ها

«ويل» زياد مي خورد. البته حق دارد. ورزشي که او انجام مي دهد، زياد از حد کالري مي خواهد. آقاي پاروزن الان روزي شش تا هشت هزار کالري مي خورد، ولي باز احساس مي کند که بايد بيشتر بخورد. البته اين ورزشکار قد کشيده، از اول کار اين طوري نبود.

او مي گويد وقتي وارد رشته پاروزني شد، «چاق و قد کوتاه» بود، درست مثل يک دانشجوي سال اولي. او در مدتي کوتاه حدود 35 کيلو وزن کم کرد. اين روزها غذاي اصلي ويل نوشيدني هاي انرژي زا، تخم مرغ، سبزيجات، لوبيا، برنج، سيب زميني، پرتقال و شيرشکلات است. بماند که پروتئين زياد با کربوهيدرات را هم در روز فراموش نمي کند و البته يک نوع خوراک مکزيکي به نام «Carne asada tacos».

 

هميشه سبک مي خورد

بين ورزشکارهاي حرفه اي المپيک، شيرجه زن ها کار سختي دارند. براي اين که بايد در حد گرم هم مراقب وزن شان باشند و اجازه ندهند ذره اي چربي به بدنشان اضافه شود. آن ها اين کار را به دلايل حرفه اي و براي زيبايي بايد انجام بدهند، براي همين طفلکي ها کمتر از هر ورزشکار ديگري غذا مي خورند. نمونه اش «ديويد بوديا» قهرمان شيرجه دنيا که روزانه فقط 1800 کالري مصرف مي کند.

او براي مسابقات برزيل به رژيم کم کالري خودش حسابي پايبند بود. او صبحانه پنکيک مي خورد با مقدار زيادي مکمل پروتئين. بعد هم اسموتي ميوه مي خورد. ناهارش هم کمي کره بادام زميني بود و سيب با تکه هاي گوشت بوقلمون و پنير. شام هم چيز زيادي در انتظارش نبود؛ مرغ کبابي با هلو.

 

شب ها بيشتر از روزها مي خورد

درباره «بولت» دونده معروف جاماييکايي و خورد و خوراکش در زمان المپيک 2008 (1387) چين حرف و حديث زيادي راه افتاد. دونده آفريقايي از غذاهاي چشم بادامي ها متنفر بود و به قول خودش حتي نمي توانست آن ها را بو کند، براي همين در آن روزهاي المپيک زده بود به خط خوردن فست فود.

 

او در 10 روز مسابقات روزي 100 تا ناگت مي خورد؛ يعني اندازه مصرف يک روز يک مهدکودک. البته خودش مي گويد که ديگر بعد از آن با هوس خوردن فست فود کنار آمده است. «وقتي هوس خوردن چيزي را مي کنيد، بايد سعي داشته باشيد يک جوري از خيرش بگذريد.»

او اصلا دوست ندارد که در دوران بازنشستگي بعد از پايان رقابت ها، چاق شود. «با چند نفر از اطرافيانم شرط بستم... همه مي گويند که من خيلي تنبلم و حتما دو سال بعد از بازنشستگي، شکمم مي آيد جلو.» حالا آقاي دونده براي نرسيدن به روزهاي چاقي، رژيم خاصي دارد. او روزها غذاي سبکي مي خورد.

 

 سريع ترين انساني روي کره زمين- لقبي که به بولت داده اند- در روزهاي گرم و طولاني تمرين، يک ساندويچ تخم مرغ مي خورد و کمي پاستا به همراه گوشت گوساله. اما شب ها، داستان او چيز ديگري است. بولت براي تامين کالري بدنش شب ها حسابي غذا مي خورد؛ شبي يک مرغ بريان.