چاپ

جوانان نیوز - آنچه در روزهای گذشته در میدان سرخ مسکو رخ داد اهمیت حضور ایران در جام جهانی را به منصه ظهور رساند .

این روزها در قلب مسکو و در چند قدمی کاخ کرملین نمادی از ملل را می توان یافت ، تماشاگران دوستدار فوتبال از سراسر دنیا خود را به مسکو رسانده اند . اینجا عشق به وطن را می توان یافت.
ایسلندی ها در میدان سرخ هم همچون یورو 2016 خوش درخشیدند. ارژانتینی ها هم عاشقانه نام مسی را فریاد می زنند. چه زیبا تونسی ها ، مصری ها و مراکشی ها تیمشان را تشویق می کنند. اسپانیایی ها هم هستند انها در شوک تغییر سرمربی هستند اما باز هم برای پرتغالیها کری می خوانند .
چه جالب است که مردم کاستاریکا را هم اینجا می بینی حتی اروگوئه هم طرفدارانشان انها را تنها نگذاشتند.
و چه صحنه های زیبایی است که از هر گوشه میدان سرخ در قلب روسیه فریاد هواداران اکثر کشورهای راه یافته به جام را می توان شنید.
اما همه زیبایی های عاشقانه فوتبال دوستان دنیا یک طرف و زمزمه های عاشقانه ایران یان سراسر جهان هم یک طرف.
طنین ایران را که از زبان انها می شنوی و پرچم های سه رنگ سبز،سفید و سرخ را که در دستانشان می بینی دیگر ، رنگ های سرخ کاخ های با عظمت آن میدان تاریخی مسکو شکوهش را از دست می دهد . نام ایران یک اکثیر ارام بخش و غرور افرین است.
چه خوب است که در این فستیوال جهانی ایران هم هست . اینجاست که وقتی سرود ایران را همه ایران یان آن میدان سرخ زمزمه می کنند و پرچم های کشورمان را به اهتزاز در می آورند بیشتر از همیشه قدر صعود مقتدرانه را حس می کنیم.
آنجاست که همکلامی رییس جمهور و ملی پوشان را درک می کنیم . آنجاست که حمایت های دولت از فوتبال را متوجه می شویم.
این فوتبال که زبان مشترک ملت هاست و حتی ملت های دنیا را با آن همه تفاوت گرد هم می آورد ارزش چنین حمایت هایی را دارد.
نشاط، ارمغان فوتبال است و فوتبال مرزهای جغرافیایی را در نوردیده و معیار ارزشمندی برای افزایش اعتبار کشورها شده است .
این فوتبال به وجه غالب دیپلماسی ورزش هم تبدیل شده است .
فوتبال ارزش حمایت وزارت ورزش و جوانان را داشت . ارزش حمایتی که حداقلش این است که فدراسیون آرامش دارد و دشمنی ها بین نهاد متولی ورزش و فدراسیون وجود ندارد.
فوتبال ایران تا اینجا هم برده است چرا که نشاط ملی به ارمغان آورده و اعتبار ایران را در جامعه جهانی فوتبال بالا برده است .
ما فعلا برنده ایم ، اگر در روسیه خوب بازی کنیم باز هم برنده ایم و اگر هم ببریم برد با ارزشی را به ثبت رسانده ایم .
ما به هیچ وجه بازنده نیستیم.
یادداشت علیرضا صدرایی