آيا تا به حال از خودتان پرسيده ايد چرا اين اتفاق مي افتد و به شکل غير ارادي بزاق جاري مي شود؟ افزايش بزاق دهان در حيطه محرک، پاسخ و شرطي شدن تعريف مي شود.‌ در سال 1880 ميلادي يک فيزيولوژيست روسي به نام ايوان پاولف دريافت که بزاق دهان سگ با ديدن کسي که قبلا چند بار به او غذا داده و يا با شنيدن صداي زنگ غذا ترشح مي شود. حتي اگر آن فرد هم اکنون غذايي به همراه نداشته باشد؛ اما چون سگ شرطي شده، بزاق دهان او فقط با ديدن فرد مورد نظر و يا شنيدن صداي زنگش افزايش مي يابد؛ به اين نظريه شرطي کلاسيک و يا شرطي پاولف مي گويند.

 

 

... مثل اين زماني است که يک محرک بيولوژيکي قوي با يک محرک طبيعي همراه مي شوند؛ براي نمونه، هنگام خوردن ليمو و يا ماده غذايي ترش، غده هاي بزاقي ميزان زيادي بزاق را براي رقيق کردن ترشي در دهان توليد مي کنند. وقتي هم به غذاهاي ترش فکر مي شود، همين اتفاق مي افتد و خوردن غذاي ترش براي افزايش بزاق شرط نيست و اين يک تأثير طبيعي است که غير ارادي اتفاق مي افتد، به گونه اي که مغز بين افزايش بزاق دهان و مواد غذايي ترش ارتباط مي دهد و بنا به تجارب قبلي که ثبت کرده، با محرک روبه رو مي شود. بنابراين افزايش بزاق دهان يک واکنش طبيعي است که به تجربه گذشته ما ارتباط دارد.