با بالا رفتن سن عملکرد ذهن ما کاهش يافته و مي‌تواند باعث بروز
مشکلاتي مانند به ياد نياوردن نام‌ها، فراموش کردن جاي وسايلي مانند دسته
کليد و يا اختلال در يادگيري اطلاعات جديد شود.
براي برخي از افراد مسن‌تر، کاهش در عملکرد شناختي مي‌تواند شديدتر باشد
و به طور بالقوه منجر به بيماري‌هايي مانند آلزايمر يا ديگر اشکال زوال
عقل شود.
مطالعات پيشين نشان داده‌اند که فعال بودن، از نظر ذهني و جسمي مي‌تواند
به نگه داشتن حافظه در وضعيت خيلي خوب در دوره ميانسالي کمک کند.
اين مطالعات همچنين نشان داده است که چرت زدن مي‌تواند عملکرد شناختي
افراد مسن را بهبود بخشد، در حالي که پژوهش‌هاي جديد نشان داده‌اند که چرت
زدن در طول روز همچنين مي‌تواند باعث بهبود حواس پنجگانه شود.
به گزارش بنياد ملي خواب، چرت زدن در هنگام بعد از ظهر به مدت 20 تا 30
دقيقه بدون تداخل با خواب شبانه مي‌تواند به افزايش هوشياري و عملکرد ذهني
کمک کند.
با اين حال يک پژوهش جديد نشان مي‌دهد که چرت بعد از ظهر در حدود يک ساعت براي بهبود عملکرد شناختي سالمندان ايده‌آل است.
محققان اين پژوهش با تجزيه و تحليل داده‌هاي به دست آمده از 2974
بزرگسال چيني 65 ساله و بالاتر که بخشي از پژوهش طولي بازنشستگي و بهداشت
چين بودند، اين پژوهش را آغاز کردند.
تمام شرکت‌کنندگان تحت يک سري از آزمايشات مرتبط با توجه، حافظه اپيزوديک و توانايي‌هايي از جمله تست رياضي و رسم شکل قرار گرفتند.
همچنين از اين افراد پرسيده شد که در طول ماه گذشته روزانه چه مدت بعد از ناهار استراحت کردند.
آنها بر اساس پاسخ‌هايشان به چهار گروه دسته‌بندي شدند. اين دسته
بندي‌ها شامل کساني بودند که بعد از ناهار اصلا نمي‌خوابيدند، کساني که
کمتر از 30 دقيقه مي‌خوابيدند، کساني که بين 30 تا 90 دقيقه مي‌خوابيدند و
افرادي که بيش از 90 دقيقه بعد از ناهار مي‌خوابيدند.
اين تيم گزارش مي‌دهند که در حدود 57.7 درصد از شرکت‌کنندگان گفتند که پس از ناهار به طور متوسط در حدود يک ساعت مي‌خوابند.
محققان دريافتند شرکت‌کنندگاني که به طور متوسط بين 30 تا 90 دقيقه بعد
از ناهار چرت مي‌زنند، آزمون‌هاي شناختي را به نحو بهتري پاسخ دادند.
آنها در نهايت دريافتند که چرت زدن بعد از ناهار آن هم به مدت يک ساعت مزاياي بسيار زيادي براي سلامت فکري و ذهني ميانسالان دارد.
با اين حال، آنها بر اين باورند که نتايج به دست آمده از اين پژوهش جديد نيازمند انجام تحقيقات و بررسي‌هاي بيشتر است.
اين پژوهش در مرکز خواب و نوروبيولوژي در دانشگاه جانز هاپکينز در بالتيمور انجام شده است.
اين محققان يافته‌هاي خود را در Journal of the American Geriatrics Society به چاپ رساندند.