چاپ

هدف شرکت فناوري Ambrosia شناسايي مزاياي سلامتي تزريق خون جوان به انسان‌هاي پير عنوان شده است.

گفته مي‌شود اين شرکت قصد دارد 600 کارآزمايي جديد با مبلغ کلي 4.6 ميليون دلار را آغاز کند.

جس کارمازين، کارآفرين 32 ساله اين شرکت که فارغ التحصيل دانشگاه پرينستون است، ايده اين کارآزمايي را پس از مطالعه تحقيقاتي در مورد تزريق خون موش‌هاي جوان به موش‌هاي پير بدست آورده است.

در يک تحقيق در سال 2013 که در مجله Cell منتشر شده، يک موش پير و يک موش جوان در تکنيکي موسوم به همبسته زيستي(parabiosis) به يکديگر پيوند خوردند تا از يک سيستم گردش خون مشترک برخوردار شوند. محققان دريافتند که سلامت قلبي موش پيرتر در اثر افزايش سطوح پروتئين خاصي موسوم به GDF11 بهبود يافت.

تفاوت مهمي بين تحققي روي موش‌ها و تلاش شرکت Ambrosia وجود دارد وآن، اين است که موش‌ها براي چهار هفته به هم پيوند خورده و از يک سيستم گردش خون استفاده مي‌کردند اما کارآزمايي انساني اين کار را روي دو انسان پير و جوان انجام نمي‌دهد، بلکه به بيماران بالاي 35 سال يک بار پلاسماي جوان تزريق مي‌کند.

اين آزمايش جنجالي بدون گروه کنترل انجام مي‌شود و به دليل هزينه بالاي ثبت‌نام، همه بيماران پلاسماي واقعي و نه دارونما دريافت مي‌کنند.

تحقيقات ديگري در دانشگاه کاليفرنيا در برکلي بر روي موش‌ها نشان داده که تزريق خون جوان به پير نمي‌تواند نتايج معجزه‌واري را که برخي به آن اميدوارند، ارائه کند. اين تحقيق نشان داد که غربالگري خون و نه فقط تزريق، مي‌تواند به افزايش طول عمر کمک کند.

با اين اوصاف، شايد تلاش کارمازين يک کلاهبرداري باشد، اگرچه وي مدعي شده که سودي از اين کار نبرده و تمام هزينه‌ها صرف آزمايشگاه و پلاسما مي‌شود. همکار وي در اين تحقيق، دکتر ديويد رايت 66 ساله است که بطور خصوصي درمان داخل وريدي انجام مي‌دهد. وي در سال 2015 از سوي هيات پزشکي ايالت کاليفرنيا براي تجويز درمان داخل وريدي آنتي‌بيوتيک به بيماري که به آن‌ها نياز نداشت و کارش به اورژانس رسيد، تاديب شده بود.

ايده مصرف خون جوانان براي طولاني شدن عمر و جوان ماندن از داستان‌هاي تخيلي خون‌آشام‌ها سرچشمه مي‌گيرد و اکنون براي دنياي علم هنوز در حد افسانه باقي مانده است.