مديريت انرژي
- انرژي فيزيکي
اولين منبع، انرژي فيزيکي و قدرت جسماني
ما است. بدون انرژي فيزيکي کافي انجام هيچ کار بزرگي امکانپذير نيست. بدون
انرژي جسماني کافي، هيچگاه نمي توانيم عملکرد بالايي داشته باشيم. يک
فوتباليست هر چقدر که نگرش مثبتي داشته باشد، در صورت خستگي زياد نمي تواند
در بازي درخششي داشته باشد.
وينس لومباردي مي گويد: «خستگي انسان
را ترسو مي کند.» ما براي انرژي جسماني خود اهميت بسيار کمي قائل هستيم.
معمولا به راحتي ساعات خواب خود را به کارهاي ديگر اختصاص مي دهيم. با
خوردن غذاها و خوراکي هاي مضر به بدن لطمه مي زنيم. اين ضرب المثل قديمي
کاملا درست است که «عقل سالم در بدن سالم است».
- انرژي احساسي
دومين
منبع انرژي ما انرژي احساسي است. وقتي انرژي احساسي ما در شرايط مناسب
باشد بهتر مي توانيم مسائل را حل کنيم و بر مشکلات و موانع غلبه کنيم. در
شرايط احساسي نامناسب معمولا انرژي جسماني ما هم به سرعت تقليل مي يابد. ما
اغلب فراموش مي کنيم به انرژي احساسي خود اهميت بدهيم و آن را بازيابي
کنيم.
- انرژي فکري
سومين منبع، قواي ذهني ما است. آشنايي بهتر
با عملکرد مغز و استفاده بهتر از اين پديده خلقت مي تواند باعث انجام
کارهاي بسيار خارق العاده اي شود. مغز انسان پيچيده ترين دستگاه روي کره
زمين است. هر چه از آن بيشتر و صحيح تر استفاده کنيم، عملکرد آن افزايش مي
يابد. فردي که ذهنش خسته است نمي تواند کارهاي بزرگ انجام دهد و کيفيت
تصميماتش کاهش مي يابد.
- انرژي روحيه
چهارمين منبع انرژي، روحيه ما است. کساني که از روحيه بالايي برخوردارند، کارهاي سخت تر و بزرگ تر از افراد معمولي انجام مي دهند.
زندگي متفاوتي را شروع کنيم!
به
تازگي سخنراني بسيار جالبي مشاهده کرديم و شايد همين سخنراني باعث شد به
فکر تهيه کتابي درباره عملکرد بيفتيم. سخنران، يک معلم موسيقي حرفه اي بود
که در روش ابداعي اش به افراد معمولي که در عمر خود انگشتشان به پيانو
نخورده ولي استعداد موسيقي دارند، موسيقي آموزش مي دهد. نکته بسيار جالب آن
است که او زمان آموزش را به يک دهم زمان معمول کاهش داده است.
نوازنده
هاي پيانويي که در حد بهترين نوازندگان دنيا هستند معمولا پس از 10 تا 12
سال تمرين مداوم به اين مهارت مي رسند. اين معلم افراد معمولي را طي يک تا
دو سال به نوازندگاني جهاني تبديل مي کند. من چون سال هاي زيادي است که ساز
مي زنم برايم بسيار جالب بود که چگونه مي توان زمان يادگيري پيانو را به
يک دهم زمان ممول کاهش داد.
در ان سخنراني او روش کارش را توضيح
داد. در کمال تعجب ديدم روش آموزش موسيقي او فرق عمده اي با ديگران نداشت.
ولي او به دانشجوهايش يک برنامه روزانه مي داد که بايد مو به مو اجرا مي
کردند و سپس در کلاس حاضر مي شدند. برنامه او بسيار عجيب است. مثلا دانشجو
در روز اول بايد يک مهماني ترتيب دهد و دوستان نزديکش را دعوت کند و با
آنها وقت بگذراند. روز بعد بايد با سه نفر که در گذشته قهر کرده آشتي کند و
...
اين معلم قبل از تدريس موسيقي، دانشجو را در بهترين شرايط
ممکن براي داشتن عملکرد بالا قرار مي دهد و سپس به تعليم موسيقي مي پردازد.
همين موضوع باعث کاهش زمان يادگيري به يک دهم زمان معمول مي شود!
پس
اگر به طور خلاصه بگوييم که چگونه مي توان عملکرد بسيار بالايي داشت که
ديگران را به تعجب وادارد، جواب اين است: اگر قبل از انجام يک کار بسيار
سخت و پيچيده بتوانيم اين چهار انرژي را به اندازه کافي شارژ کنيم و در
واقع در بهترين شرايط فيزيکي، احساسي، فکري و روحيه اي باشيم معمولا مي
توانيم کارهايي انجام دهيم که ديگران هيچ وقت نمي توانند انجام دهند. اگر
يک يا چند مورد از اين انرژي ها در بهترين حالت نباشد و مابقي در بهترين
حالت باشند باز هم نمي توانيم کارهاي خيلي بزرگ و قابل توجه را انجام دهيم.
ما
اين هديه بزرگ را داريم که از اول شروع کنيم. امروز مي تواند اولين روز
شروع زندگي متفاوت ما باشد. بنابراين مهم نيست تاکنون عملکرد ما چگونه بوده
و چقدر در مصرف و بازيابي انرژي خوب عمل کرده ايم. از همين امروز زندگي
متفاوتي را شروع کنيم.
عملکرد خارق العاده چيست؟
عملکرد خارق
العاده را مي توان اينگونه تعريف کرد: «گذشتن از معيارهاي رايج در انجام
کارها به صورت پايدار و در طولاني مدت». براي داشتن عملکرد خارق العاده
بايد فراتر از باورهاي عمومي حرکت کنيم. وقتي کارم را شروع کردم و مي
خواستم اولين کتابم را بنويسم. ناشر کتاب به من حدود يک سال فرصت داد تا آن
را بنويسم. من هم به اين نتيجه رسيدم که نوشتن کتاب به حداقل يک سال زمان،
نياز دارد. بعد ديدم مي توان در دو هفته کتابي نوشت که بسياري از
نويسندگان در يک سال قادر به نوشتن آن نيستند. بعضي از افراد در قفسي زندگي
مي کنند که توسط ديدگاه هاي ديگران ساخته شده است. آنها خودشان را به
نظرات ديگران محدود مي کنند.
اين
افراد زندگي بسيار تکراري و محدودکننده اي دارند و از آزمون موارد جديد مي
ترسند. اگر ديگران مي گويند نمي توانيم در سه ماه نواختن حرفه اي يک ساز
را بياموزيم، به راحتي قبول مي کنيم. اگر به ما مي گويند در نقاشي هيچ
استعدادي نداريم، حرفشان را مي پذيريم. اگر مي شنويم که در يک روز نمي توان
40 صفحه کتاب نوشت، ما هم آن را مي پذيريم. اگر مي گويند نمي توان در يک
ماه آنقدر ياد گرفت که در کنکور قبول شد، ما مي پذيريم. افراد با عملکرد
خارق العاده، معيارهاي جديدي را تعريف مي کنند. در واقع آنها آنقدر عملکرد
خودرا افزايش مي دهند تا به جايي برسند که فقط يک رقيب داشته باشند، يعني
خودشان!
بيل گيتس مؤسس مايکروسافت مي گويد: «بزرگترين رقيب خودتان باشيد!»
تمرکز، تمرکز و تمرکز
يکي
از مهمترين مهارت ها براي افزايش عملکرد، توانايي تمرکز بهتر است. تمرکز
را مي توان «بودن در لحظه» و ادامه کار تا پايان يافتن آن، تعريف کرد. مثلا
وقتي به ايميل مشتريان پاسخ مي دهيم، فقط به ايميل مشتريان پاسخ مي دهيم و
هيچ کار ديگري در هيچ شرايطي انجام نمي دهيم. حتي به ذهنمان اجازه نمي
دهيم درباره کار بعدي فکر کند، يا درباره کارهاي اضطراب آور ديگر فکر نمي
کنيم. ما در آن لحظه تمام انرژي خود را فقط بر يک موضوع متمرکز کرده ايم:
پاسخ به ايميل مشتريان. اگر حوصله ما سر رفت به خودمان اجازه نمي دهيم گشت و
گذاري در اينترنت انجام دهيم، يا سراغ تلفن همراه نمي رويم. در آن يک
ساعت، زندگي ما در يک موضوع خلاصه شده است: پاسخ به ايميل هاي مشتريان.
تمرکز
باعث افزايش عملکرد مي شود. معمولا افراد مدام در گذشته يا آينده خود
زندگي مي کنند! تصميم بگيريد در همين لحظه زندگي کنيد و تمام انرژي خود را
بر کاري که انجام مي دهيد متمرکز کنيد.
بهانه ممنوع!
عملکرد آن
است که بهانه هايي براي انجام ندادن کارهاي مهم و ارزشمند پيدا کنيم. در
بسياري از جلسات، هميشه عده اي درباره شرايط اقتصادي نامناسب، سرعت پايين
اينترنت و موانعي صحبت مي کنند تا عملکرد پايين خود را توجيه کنند ولي
افراد تاثيرگذار افرادي هستند که تمامي بهانه ها را فراموش مي کنند و به
اين فکر مي کنند در شرايط کنوني چگونه مي توان کارهاي ارزشمند انجام داد.
هنري فورد جمله بسيار معروفي دارد که مي گويد: «اگر فکر مي کنيد موفق مي
شويد يا اگر فکر مي کنيد شکست مي خوريد، در هر دو صورت حق با شما است.»
عملکرد تناوبي بدن
يکي
از مهمترين کشفيات دانشمندان در حوزه افزايش عملکرد، تناوبي بودن عملکرد
بدن انسان است. در حدود سال هاي 200 قبل از ميلاد فردي يوناني به نام
فلاويوس تحقيقاتي انجام داد و براي اولين بار ايده تناوبي بودن عملکرد بدن
انسان را مطرح کرد و به قهرمانان يوناني آموزش داد که چگونه در بازه هاي
زماني منظمي انرژي خودشان را مصرف کنند و سپس به بازيابي انرژي بپردازند.
اين
ايده در عصر ما براي اولين بار توسط دانشمندان روسيه مورد استفاده قرار
گرفت. در سال 1960 دانشمندان اين ايده را بازسازي کردند و به اين نتيجه
رسيدند که براي افزايش عملکرد بدن انسان، بايد بازه هاي متناوبي از فعاليت
سنگين و سپس استراحت مناسب داشته باشيم. آنها در سا ل1960 با اين ايده و
آموزش قهرمانان خودشان توانستند مدال هاي المپيک زيادي را کسب کنند و اين
ايده از هزاران سال قبل تا به حال به صورت پايه اي هيچ تغييري نکرده است.
به بيان ساده: بدن انسان وقتي بالاترين عملکرد و کارايي ممکن را از خود
نشان مي دهد که به صورت متناوب انرژي شديدي را مصرف کند و سپس به بازيابي
انرژي بپردازد.
هر چه در بازه هاي زماني مشخص انرژي بيشتري مصرف
کنيم، ظرفيت بدن افزايش پيدا مي کند. ورزشکاران وقتي ورزش را شروع مي کنند
معمولا قادر نيستند وزنه هاي سنگين را بلند کنند و با تمرينات روزانه
وافزايش تدريجي وزن وزنه، ظرفيت انرژي بدن خود را آهسته آهسته افزايش مي
دهند. وزنه هايي که در روزهاي اول بلندکردنشان غيرممکن به نظر مي رسد بعد
از چند ماه به راحتي جابجا مي شود.
ظرفيت بدن
بدن مي تواند
ظرفيت خود را به صورت مداوم افزايش دهد. ظرفيت توانايي مصرف انرژي در يک
بازه زماني مشخص است. ما مي توانيم عادت کنيم در يک زمان مشخص انرژي بيشتري
را مصرف کنيم و البته بعد از آن بلافاصله بايد به بازيابي انرژي بپردازيم.
مهمترين مشکلي که در مديران شرکت ها ديده مي شود و همينطور افرادي که به
صورت شخصي کارايي پاييني دارند، عدم تعادل در مصرف درست انرژي و سپس
بازيابي آن است.