اين مطالعه شامل 10 مرد داراي اضافه وزن بود که قرار شد همگي
به مدت 60 دقيقه با شکم خالي و ناشتا پياده روي کنند. در تاريخ ديگري، همين
مردان دو ساعت بعد از خوردن يک صبحانه پرکالري و حاوي کربوهيدرات بالا
پياده روي کردند.
نمونه خون اين افراد با فواصل منظم گرفته شد و بافت چربي شان درست قبل از پياده روي و يک ساعت بعد از پياده روي جمع آوري شد.
محققان بعد از آزمايش به تفاوت هاي زيادي در نمونه بافت چربي
بدست آمده از هردو آزمايش دست يافتند. در نهايت محققان متوجه شدند ناشتا
بودن قبل از ورزش گزينه بهتري است.
ديلان تامپسون، سرپرست تيم تحقيق، در اين باره مي گويد: «بعد
از غذا خوردن، بافت چربي درگير واکنش به وعده غذايي است و ورزش در اين زمان
موجب ايجاد تغييرات سودمند مشابه در بافت چربي نخواهد شد.»
به گفته وي، «از اينرو ورزش در حال ناشتا موجب ايجاد تغييرات
مطلوب تري در بافت چربي مي شود و اين وضعيت در بلندمدت براي سلامت مفيد
است.»
در مطالعه قبلي هم فوايد ورزش در حالت ناشتا مشخص شده و حتي به 20 درصد چربي سوزي بيشتر اشاره شده بود.