براساس يافته هاي پژوهشگران اولين سوسيس و
کالباس در يونان باستان درست شده است. البته نه به شکل هايي که امروزه مي
بينيم؛ در بسته ها و لفافه هاي پلاستيکي و داراي تاريخ توليد و انقضاء و
مواد تشکيل دهنده و ... .
تاريخچه سوسيس و کالباس به 500 سال قبل از
ميلاد مسيح باز مي گردد و يکي از قديمي ترين محصولات گوشتي مي باشد که از
همان ابتدا با استقبال گسترده اي روبرو شده است.
تاريخچه سوسيس و کالباس در ايران
سالامي که يکي از فرآورده هاي گوشتي و
شبيه کالباس است، در 500 سال پيش از ميلاد در شهر سالامي در ساحل شرقي
يونان تهيه شده است. حتي هومِر شاعر و داستان سراي يوناني هم در کتابهايش
به کلمه هاي سالامي و سوسيس به عنوان مواد غذايي آن دوران اشاره مي کند.
تاريخچه سوسيس و کالباس به 500 سال قبل از ميلاد مسيح باز مي گردد
سوسيس از کلمه لاتين Salsus به معناي (هر
آنچيزي است که نمک زده شده باشد) گرفته شده و سپس به کلمه ي Sausage يا
همان سوسيس تغيير يافته است. زيرا نمک يکي از مواد اصلي تشکيل دهنده ي
سوسيس است.
رومي هاي باستان هم به سوسيس و کالباس
botulus مي گفتند که از واژه ي botulism به معناي مسموميت غذايي مشتق شده
بود. زيرا فرآيند توليد سوسيس در روم باستان درمحيطي گرم، مرطوب و بدون هوا
بود که زمينه را براي رشد باکتري Clostridium botulinum که سم بوتولين را
توليد مي نمود، فراهم مي کرد.
يونانيان باستان گوشت و سير را در هاون مي
کوبيدند و به همراه ادويه و نمک هايي که از سرزمين هندوستان مي آوردند
مخلوط کرده و درون نِي يا تنه هاي تنگ درخت مي گذاشتند و سر و ته آن را به
گونه اي مي بستند تا مواد بيرون نريزد. سپس آن را درون آب جوش مي گذاشتند
تا خوب بپزد. پس از گذشت مدت زماني براي اين کار از روده گوسفند استفاده مي
کردند و گوشت را درون آن ريخته و مي پختند.
سوسيس و کالباس يکي از قديمي ترين محصولات گوشتي مي باشد
يونانيان باستان در جشن ها و مراسم هاي
مختلف سوسيس و کالباس را با نان مصرف مي کردند. بعدها افراطي گرايان دين
مسيحيت مصرف سوسيس و کالباس را ممنوع کردند، زيرا تصور مي کردند که گوشت
خام است و خوردن آن نبايد صورت گيرد.
وقتي کنستانتين اول به پادشاهي رسيد مصرف
سوسيس و کالباس را منع کرد، اما با مخالفت و سماجت مردم در مصرف آن روبرو
شد، و مردم به طور پنهاني در خانه هايشان سوسيس و کالباس تهيه مي کردند؛ از
اين روي کم کم ممنوعيت مصرف آن برداشته شد و اين محصول به ديگر کشورهاي
اروپايي و سرزمين هاي شرقي حتي چين نيز برده شد.
نکته جالب توجه اين بود که سوسيس و کالباس
در کشورهاي اروپايي طرفدار بيشتري داشت تا کشورهاي آسيايي؛ زيرا اصلي ترين
ماده ي غذايي آسيايي ها سيب زميني و برنج بود و آنها به مصرف گوشت قرمز
تمايل چنداني نداشتند. امروزه سوسيس و کالباس از پر مصرف ترين فرآورده ها و
محصولات گوشتي در جهان به شمار مي رود.