چاپ

اما اينکه ميگويند: «دختر رحمت است و پسر نعمت» به استناد آيه 64 سوره بقره که ميفرمايد: «فَلَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَکُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِينَ»: اگر فضل و رحمت الهي نبود يقيناً شما از زيانکاران ميبوديد، معني اين جمله اينگونه است که پسر نعمتي است که به ما داده مي شود و از آن حساب هم مي کشند، اما دختر رحمتي است که بر ما ارزاني ميشود و صرف داشتن آن حسنة و ثواب است ضمن آنکه ميتواند منافع بيشماري براي ما در پي داشته باشد.

دين اسلام توجه ويژه‌اي به دختران دارد و به پدران و مادران همواره توصيه کرده است که در احترام‌گذاري به دختران در مقايسه با پسران تقدم به خرج دهند.

به‌عنوان نمونه سفارش شده تا در خريد و اهداي هديه يا سوغات، نخست دختر خانواده مخاطب و منتخب والدين قرار گيرد. از اين دست سفارشات را بازهم مي‌توان در جاجاي دستورات دين، سخنان پيامبر اعظم(ص) و امامان(ع) يافت. به‌طور قطع خانواده‌ها با چنين رفتارها و آدابي آشنا هستند و قصد نگارنده هم پرداختن به آن‌ها نيست.

آن‌چه بنا هست در اين مقال مورد توجه قرار گيرد، جامعه دختران کشور است. جامعه‌اي که جمعيت آن براساس گزارش مرکز آمار ايران در گروه سني 24- 15 سال 20.1 درصد و در گروه سني 29- 15 سال، 31.7 درصد از کل جمعيت کشور را در برمي‌گيرد. جمعيت زنان کشور طبق آخرين سرشماري عمومي نفوس و مسکن سال 1390 بالغ بر 37 ميليون و 244 هزار نفر است که 49.6 درصد از جمعيت کشور را تشکيل مي‌دهد. متوسط سني افراد اين جمعيت 30.03 سال است که نشان از جواني جمعيت دارد.

اين جامعه قرار است در آينده دور و نزديک، جامعه زنان و در ادامه جامعه مادران ايراني را به وجود آورد؛ پس اهميت موضوع از همين ابتدا روشن است. اين‌که درباره قشري صحبت مي‌کنيم که نسل‌هاي آينده ايران زمين، زاده و پرورش يافته آن‌‌هاست.

چنين جامعه‌اي بايد سالم و شاد رشد کند. دختران ايراني، که مادران هزاره سوم خواهند بود نبايد از آموختن فاصله بگيرند و اين آموختن، صرف حضور در دانشگاه و تحصيلات آکادميک نيست. مادران يکي دو نسل قبل اين کشور شايد به دانشگاه نرفته‌اند اما مادري به تمام معنا و مديري تمام قد هستند. فرزنداني که زير دست اين مادران تربيت شده و به جامعه ورود کرده‌اند ،بهترين شاهد مي باشد.

در چرخه آموزش و يادگيري، جنسيت مطرح نيست، مهم بهره‌گيري مناسب و موثر از فرصت‌ها است.

در همه جوامع و از جمله ايران آن‌چه در نگاه عموم، نمود ويژه‌اي دارد رفتار يکايک انسان‌ها در برخوردهاي اجتماعي به‌طور خاص و عام است. منظور تمام رفتارها و حرکاتي است که ما انسان‌‌ها در محيط بيرون خانه از خود بروز مي‌دهيم و از آن‌جا که اين نوع رفتارها در منظر مردم است بالتبع مورد قضاوت و انتقاد قرار مي‌گيرد. به‌تعبيري همه رفتارهاي يکديگر را مورد قضاوت قرار مي‌دهند چون آن را مي‌بينند. اما در اين ميان رفتارها و حرکات دختران از حساسيت بيشتري برخوردار است. نمي‌توان اين واقعيت را انکار کرد که درباره نوع رفتارهاي اين بخش از جامعه هم مردان و هم همنوعان نسوان نظر مي‌دهند. درواقع شايد اين شيوه رفتاري را کمتر در ميان مردان ديد که نسبت به رفتارهاي يکديگر، زماني را به گفت‌وگو بگذرانند. البته نمي‌گويم که چنين نيست بلکه در مقايسه به زنان و دختران کمتر است.

پرواضح است که وقتي نوع منش و روش رفتاري دختران در جامعه‌اي مورد توجه بيشتر است، اهميت نهادن به آن از سوي صاحبان اين رفتار نيز بايد رعايت شود.

دختران و در مجموع جامعه زنان به وقار و حجب و حيا شناخته شده‌اند و از ديدگاه نگارنده اين شاخصه‌ها مشمول مرور زمان نخواهد شد. به‌تعبيري نمي‌توان گفت که چون در هزاره سوم ميلادي و يا در قرن 14 شمسي قرار داريم اين‌گونه رفتارها، نخ‌نما و رنگ پريده شده است. همان‌گونه که شما نمي‌توانيد زلالي و پاکي را از آب بگيريد آن سه ويژگي را هم نبايد از نسوان جدا ساخت.

ديگر اين‌که شيوه بيان و سخن گفتن دختران بايد آن 3 شاخصه بالا را به خوبي نمايندگي کند؛ نمي‌توان در برخوردها و گفت‌وگوها به‌گونه‌اي سخن گفت که زمينه‌ساز افول آن ويژگي‌ها شود و از سوي ديگر انتظار داشت که کوچکترين برخورد بدي از سوي افراد جامعه صورت نگيرد. در وهله اول اين انسان‌ها اعم از زن و مرد هستند که موجبات احترام‌خواهي و احترام‌گذاري ديگران را فراهم مي‌کنند و در ادامه چنين خواسته‌اي صورت عملي به خود مي‌گيرد.

و در اين مسير حضور موثر در فعاليت‌هاي اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي هيچ منافاتي با آن‌چه گفته شد، ندارد. اجازه بدهيد اين نکته را با توضيح بيشتري، شرح کنم. پر واضح است که ورود يک زن به انواع فعاليت‌هاي جامعه فقط از زماني نيست که به‌صورت مستقل در توليد يا خدمات مشارکت مي‌کند. بلکه هرکس با نوع مصرف و کمک به چرخه اقتصادي خانواده، مي‌تواند به پويايي اقتصاد کشور کمک‌کند. حتي نحوه استفاده از امکانات هم مي‌تواند سودآوري باشد. چنان‌چه تفکيک جنسيتي روي اشتغال نگذاريم، علاقه، توانايي و ايده‌آل هر شخص و پذيرش هر جامعه مي‌تواند راه‌هايي براي شروع يک کسب و کار براي هر مديري باشد.

به‌طور قطع امري که از نظر شرعي و عرفي محدوديت داشته باشد، ورود آن براي زن مجاز نيست. پس در اين دوره زماني که حضور زنان در جامعه گسترش‌ يافته و باتوجه به اين‌که درصد بالايي از فارغ‌التحصيلان کشور را دختران و زنان تشکيل مي‌دهند درنتيجه ورود اين عزيزان به چرخه کار ضروري است.

شادبودن، سالم ماندن، ورزش کردن، مطالعه، يادگيري امور خانه و همسرداري، تمرين براي مادري جامع‌الشرايط شدن، گرفتن فرصت از کساني‌که در پي آسيب زدن به روحيات و روان انسان‌ها هستند، حفظ غرور، دورانديشي و خودباوري و داشتن اعتماد به‌نفس(حتما آن را تقويت کنيد) از مهم‌ترين کارهايي است که هر دختري بايد سرلوحه خود قرار دهد. اطمينان داشته باشيد تمرين کردن براي داشتن يا اجراي هريک از موارد بالا، شما را توانمند مي‌سازد و توانا شدن شما يعني اين‌که در برخوردها و انتخاب‌هايتان به رعايت و حفظ احساسات که جزء لاينفک وجود هر خانمي است، بهترين رفتار و برترين تصميم را خواهيد گرفت. اجازه ندهيد ناآگاهي شما را به تزلزل و ناپايداري بکشاند.
بقا و ثبات هرجامعه به سالم و شاد بودن شما بستگي دارد.