چاپ

زندگي هر انساني به بخش هاي مختلفي تقسيم مي شود، بعد از دوران کودکي که تاثير عمده اي در شخصيت هر فرد دارد، شايد مهمترين بخش بعدي دوران جواني باشد؛ دوراني کوتاه اما اثرگذار.

کوتاه از اين جهت که نسبت به تمام سالهايي که فرد بطور ميانگين فرصت زندگي دارد. دهه بيست تا سي سالگي و يکي دو سال پيش و پس از اين سنين در واقع مهمترين فرصتي است که شما مي توانيد زندگي خود را بسازيد. در همين سالها هست که مدارج تحصيلات عالي را مي گذرانيد، صاحب شغل مي شويد، ازدواج مي کنيد و صاحب فرزند مي شويد و چمدان زندگي خود را کم و بيش از آنچه لازم است پر مي کنيد. شايد از ذهن شما هم گذشته باشد که آيا اين مواردي که نام برده شد به همين سادگي اتفاق مي افتد؟! پاسخ قطعا چنين نيست و اين همان نکته اي ست که آگاهي به آن براي داشتن يک زندگي مطلوب تعيين کننده است.

اولين نکته همين است که شما درک کنيد؛ آنچه همه ي سال هاي پيش روي شما را شکل خواهد داد فقط گذشت زمان نيست، بنابراين با منتظر نشستن هيچ کدام از اين موارد به خودي خود اتفاق نخواهد افتاد يا بهتر بگوييم به انتخاب شما اتفاق نخواهد افتاد. شايد اگر خودتان را صرفا به دست زندگي بسپاريد مجبور باشيد با شرايطي سر کنيد که انتخاب شما نيست و ديگران براي شما انتخاب کرده اند؛ خوب يا بد!

اگر شما هم اينطور فکر مي کنيد قطعا مايليد خودتان براي زندگي تان تصميم بگيريد و دهه ي بيست تا سي را به بهترين شکل طي کنيد؛ آنطور که براي همه ي سال هاي پيش رو و انتخاب هاي در راه آمادگي لازم را داشته باشيد. اما چگونه؟ براي روشن تر شدن موضوع از يک مثال استفاده مي کنيم: فرض کنيد که شما ماشيني در اختيار داريد و مقصدي براي سفر، حالا چه کارهايي لازم است انجام دهيد؟

راننده و مهارت هاي لازم
شما در حکم راننده ي ماشين قبل از هر چيز بايد مهارت لازم براي راندن را کسب کرده باشيد. در غير اينصورت براي طي کردن مسير به شخص ديگري وابسته خواهيد بود و اين آزادي عمل و قدرت تصميم گيري شما را از بسياري جهات محدود خواهد کرد. بنابراين براي تعيين سبک زندگي شخصي خود لازم است مهارت هاي مورد نيازتان را کسب کنيد. از همين فرصت استفاده کنيد و مهارت هايي را که فکر مي کنيد به آن نياز داريد و کمک مي کند به سمت و سوي مورد نظرتان حرکت کنيد را فهرست کنيد.

تعيين مقصد
البته شايد شما هم دچار سردرگمي شويد و اصلا ندانيد که به چه مهارت هايي نياز داريد. دليل اين امر اين است که براي تعيين مهارت ها شما نيازمند تعيين مقصد نيز هستيد. شما بايد بدانيد که عازم چه منطقه و مکاني هستيد، به چه منظوري به آنجا سفر مي کنيد؟ به چه چيزهايي نيازهايي داريد؟ چه مدت و ... . اگر علاوه بر تعيين مهارت ها در تعيين مقصد هم دچار سردرگمي هستيد، لازم است ابتدا چشم اندازها را براي خودتان فهرست کنيد. زندگي مطلوب شما چگونه است؟ ده سال بعد شما مي خواهيد در کدام نقطه ايستاده باشيد؟ براي اين منظور آنچه را براي شما ارزشمند هست و به سختي از آن صرف نظر مي کنيد روي کاغذ بياوريد. سعي کنيد در مرحله ي اول ده مورد را بنويسيد. نوشتن بسيار مهم است و دقيقا کارکرد نقشه ي راه را براي شما دارد.

نقشه ي راه
گاهي شما مقصد را تعيين کرده ايد، اما نمي دانيد چطور و از کدام مسير به بهترين شکل مي توان سفر کرد و به سلامت به مقصد رسيد. تعيين ارزش ها درواقع مسير شما را تعيين مي کند. فرض کنيد که ثروت براي شما يک ارزش هست، اما مهمتر از آن اخلاق و آزادي را در فهرست تان قرار داديد يا سلامتي؛ اين ارزش ها موجب مي شود شما مسيري را براي رسيدن به ثروت انتخاب کنيد که سلامت، آزادي و ارزش هاي اخلاقي شما را زير سوال نبرد. حالا دوباره کمي وقت بگذاريد و نگاهي به فهرست خود بيندازيد؛ اينبار ارزش ها را در پنج مورد خلاصه کنيد. البته قرار نيست هيچ موردي را حذف کنيد، بلکه فقط مي خواهيم نقشه ي جمع و جوري داشته باشيد که به راحتي قابل خواندن باشد و به محتواي آن اطمينان کافي داشته باشيد.

تو شه ي راه
شما بعنوان راننده و ماشين هر دو به سوخت نياز داريد. لازم است فهرستي هم از چيزها يا افرادي که مي توانند در حکم سوخت شما را براي حرکت آماده و تجهيز کنند، تهيه کنيد. همچنين بايد شناخت دقيقي از نقص ها، کاستي ها و امکانات خودرو و همينطور خودتان داشته باشيد. براي رفع موارد منفي به سرعت اقدام کنيد و امکانات را در حد توان ارتقا بدهيد. اين شناخت به شما کمک مي کند که براي طي کردن مسير تا مقصد واقع بينانه هدف گذاري کنيد. البته قرار نيست واقع بيني شما را محدود کند. فراموش نکنيد که شما در همان ابتدا قرار بود راجع به اينکه ده سال ديگر قصد داريد کجا باشيد تصميم بگيريد. قطعا براي شکل دادن به اين تصوير شما نيازمند مقدار زيادي خيال پردازي هستيد و اين به شما انگيزه و اميد براي رفتن مي دهد. تصويرسازي براي رسيدن به مقصد دلخواه نيز يکي از همان مواردي ست که مي تواند نقش نيروي محرکه را براي شما بازي کند.

مسير
شما مقصد را تعيين کرده ايد، يک نقشه براي راه آماده کرده ايد، با خيال پردازي درباره ي اينکه در مقصد چه چيزهايي انتظارتان را مي کشد به خودتان انگيزه براي حرکت داده ايد و از سلامت و آمادگي خودرو و خودتان بعنوان راننده مطمين شده ايد. حالا مهمترين کار اين است که هر چه زودتر در مسير قرار بگيريد. براي اينکار لازم است روي مسير متمرکز شويد. شما بايد بدانيد که در طول راه هر چند ساعت يکبار استراحت مي کنيد يا اينکه تا رسيدن به مقصد کجا اقامتي کوتاه خواهيد داشت . اين مکان ها درواقع همان اهداف کوتاه مدت شما هستند. شما بايد اهداف سه سال آينده و همينطور يکسال آينده را نيز براي خودتان فهرست کنيد. حتي مي توانيد کمي بيشتر وقت بگذاريد و اهداف يکسال آينده تان را به بازه هاي زماني سه تا شش ماه نيز تقسيم کنيد. براي درک ضرورت اين تقسيم بندي به اين فکر کنيد که آيا مايليد مسيري طولاني را بدون توقف و در يک مسير مستقيم طي کنيد يا اينکه جاده اي با پيچ و خم و توقف هاي گاه به گاه را ترجيح مي دهيد؟ اين تقسيم بندي در حکم استراحتگاه هاي بين راه خواهد بود که با رسيدن به هر کدام و علامت زدن روي کاغذ مي بينيد که به مقصد نزديک تر شده ايد و انگيزه ي بيشتري براي ادامه ي مسير پيدا خواهيد کرد.

حالا شما کم و بيش با اهميت سفر در دهه ي بيست تا سي سالگي آشنا شده ايد. مي توانيد باز هم درباره ي اين سفر فکر کنيد و بقيه ي ملزومات آن را خودتان کشف کنيد. حتي مي توانيد اين کشف را با يک سفر شروع کنيد؛ سفري دروني يا بيروني. انتخاب با شماست. سفر خوبي را برايتان آرزو مي کنيم.