مراکز کنترل و پيشگيري بيماري(
CDC) گزارش ميدهند که مصرف سيگار عامل شماره يک بيماري و مرگ در ايالات متحده است.
مصرف سيگار سالانه مسئول بيش از 480 هزار مرگ و مير است. با
وجود اين، حدود 36.5 ميليون نفر در ايالات متحده همچنان به سيگار کشيدن
ادامه داده و 16 ميليون نفر ديگر با يک بيماري ناشي از سيگار زندگي
ميکنند.
اين پژوهش جديد به بررسي اين فرضيه ميپردازد که توده عضلاني
کمتر با مرگ و مير بالاتر در افراد سيگاري که بيماري مزمن انسدادي ريوي (COPD) دچار نيستند در ارتباط است.
COPD وضعيتي است که در آن بيماران در
بيرون دادن هواي داخل ريهها دچار مشکل ميشوند که اين انسداد جريان هوا
ميتواند به تنگي نفس يا خستگي منجر شود و کار ريهها را براي نفس کشيدن
سختتر کند.
اين محققان توموگرافي کامپيوتري (سي تي اسکن) 7000 فرد سيگاري
که به طور متوسط 60 سال سن داشتند را مورد بررسي قرار دادند که بيش از
نيمي (55 درصد) از اين شرکت کنندگان به COPD مبتلا بودند.
محققان همچنين از اسکنها براي اندازه گيري سينه يا ناحيه عضله پکتوراليس (PMA) يا عضله سينهاي کوچک و همچنين ستون فقرات و يا مناطق عضلات پاراورتبرال (PVMA) استفاده کردند.
در اين پژوهش مشخص شد، صرف نظر از اينکه افراد سيگاري مبتلا به COPD باشند يا نه، احتمال مرگ زودرس در افراد سيگاري که عضلات قفسه سينه کمتري دارند بيشتر است.
شرکت کنندگان اين آزمايش باليني براي يک دوره حدودا پنج ساله
تحت نظارت و پيگيري قرار گرفتند که در طول اين دوره پيگيري، 653 نفر فوت
شدند.
در نهايت محققان دريافتند شرکت کنندگاني که داراي حجم کم عضلات قفسه سينه هستند بيشتر در معرض مرگ و مير زودرس قرار دارند.
http://www.javanannews.ir/fa/News/4241/احتمال-بيشتر-مرگ-افراد-سيگاري-با-حجم-عضلاني-کم-در-قفسه-سينه