چاپ

جوانان نيوز- ابتدا زمين اختياري ندارد و نمي تواند بگويد در من چه بکاريد و چه نکاريد! اما وقتي چند سال يک محصول کاشتي بعد براي عوض کردن آن بايد دردسر بکشي. حالا زمين صاحب اختيار شده و مي گويد بايد چه کشت شود و چه نشود! مي گويند اگر قرار باشد کشت زميني را عوض کنند و مثلا به جاي گندم در آن جو بکارند بايد زمين کشاورزي يک بار آتش زده و تمامي بقاياي محصول قبلي از وجود آن ريشه کن شود. بعد از آن شايد تا چند سال نتوان روي حاصل خيزي اين زمين حساب کرد. بعد از گذشت زمان مي توانيم با حاصل خيزي کمتر محصول تازه اي در زمين بکاريم و دعا کنيم به موفقيت برسيم.

ما هميشه در حال کاشت و داشت و برداشت هستيم. حالا چه روي زمين آباء و اجدادي مان و چه روي ذهن و دلمان. اين يکي آشکار و زمانبندي شده و آن يکي پنهان و بدون زمان و مکان و مرز. حالا فکر کن بذري که کاشتي به کارت نيايد. فکر کن مي توانستي گندم و برنج بکاري اما سال ها يونجه و شبدر کاشتي. فکر کن بخواهي محصول را عوض کني و آتش بزني به زمين قبلي. مي تواني؟ تابش را داري؟ يا تا آخرش يونجه مي کاري!