چاپ

آریا جوان - محبوبه سنچولی بانوی ملی پوش کبدی ایران گفت: 15 سال پشت درهای بسته بودم. به تیم دعوت می شدم و در اردوها حضور داشتم اما در لحظه آخر از تیم خط می خوردم و مسابقات بزرگ را از دست می دادم. خوشبختانه با تغییرات در فدراسیون و کادر فنی مجددا به تیم ملی دعوت شدم و جالب است که در ترکیب اصلی قرار گرفتم.

محبوبه سنچولی ملی پوش طلایی کبدی بانوان ایران 28 ساله و اهل استان سیستان و بلوچستان است. او یکی از معدود بانوان ورزش کار کاروان کشورمان در بازی های آسیایی اندونزی است که با وجود فعالیت حرفه ای ورزش ی، مسئولیت همسری و مادری 2 فرزند را نیز به دوش می کشد. او می گوید شرایط سختی در استان سیستان و بلوچستان از لحاظ آب و هوایی در طول سال حاکم است و مردم با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند. در ادامه گفت و گوی کوتاه پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان را با این بانوی سخت کوش و قهرمان ایران می خوانید.
خانم سنچولی بابت مدال طلای بازی های آسیایی به شما تبریک می گوییم. چه شرایطی حاکم بود و چطور توانستید به هند غلبه کنید؟
حقیقت این است که برای این مدال ما سالها جنگیدیم و تلاش کردیم و روزها و ماه ها از خانواده دور بودیم و در اردوهای متعدد به تمرین می پرداختیم و بازی های تدارکاتی خیلی خوبی داشتیم. ما مدتها بود دنبال شکست دادن هند بودیم و برای این روز لحظه شماری می کردیم. تلاش و همت و انگیزه بالای ما در کنار هدایت مربیان خوب تیم باعث شد به آرزویمان برسیم. وقتی هند را بردیم حس و حال عجیبی داشتیم و آنقدر خوشحال بودیم که همه بی اختیار گریه می کردیم.
واقعیت این است که پول زیادی در ورزش کبدی نیست و به اندازه ای که به ورزش های دیگر رسیدگی مالی می شود و اسپانسرهای زیادی جذب می شوند، در کبدی این گونه نیست و اسپانسرها تمایلی برای سرمایه گذاری ندارند ولی امیدوارم با این افتخارات و کسب مدال طلا در هر دو بخش زنان و مردان، این رشته از لحاظ مالی تامین شود.
در خصوص حضور بانوان در بازی های آسیایی بگویید. ارزیابی شما از عملکرد بانوان چیست؟
همان طور که می دانید در سال های گذشته آن توجهی که ورزش آقایان می شد به ورزش بانوان نمی شد ولی در سالهای اخیر این توجه بیشتر شده و بانوان ما هم به نسبت توجهی که شده خوب نتیجه گرفتند. باید طوری برنامه ریزی شود که بانوان ما در مقابل رقبای اصلی که مدال طلا را تصاحب کردند در آینده موفق باشند و بتوانند در حضور آنها طلا بگیرند و جای آنها قرار بگیرند. امیدوارم در ادامه این حمایت ها بیشتر شود تا بانوان افتخارات بیشتری برای کشور کسب کنند.
چگونه به تم ملی کبدی وارد شدید و در ترکیب اصلی قرار گرفتید؟
واقعیت این است که من 15 سال پشت درهای بسته بودم. به تیم دعوت می شدم و در اردوها حضور داشتم اما در لحظه آخر از تیم خط می خوردم و مسابقات بزرگ را از دست می دادم. خوشبختانه با تغییرات در فدراسیون و کادر فنی من مجددا به تیم ملی دعوت شدم و جالب است که در ترکیب اصلی قرار گرفتم و در تمام بازی های تیم ملی شرکت کردم. در این دوره به اعتقاد من انتخاب ها عادلانه تر شد و همین باعث شد تا تیم خیلی خوبی داشته باشیم.
از زندگی خود بگویید؟ خانواده دوری و سختی کار شما را چطور تحمل می کنند؟
من دو فرزند چهار و هشت ساله دارم و همسرم نیز کارمند است. واقعیت این است که خیلی برای خودم سخت بود ولی الان که بچه هایم کمی بزرگتر شده اند وضعیت بهتر شده است و با توجه به این که در منزل پدر همسرم زندگی می کنیم از این لحاظ کمی خیالم راحت است و دلم گرم است بچه ها جای امنی هستند و فقط دلتنگی و دوری از آن ها و خانواده برای من و متقابلا برای آنها سخت است.
در استان سیستان و بلوچستان مردم چه نگاهی به شما دارند؟ وضعیت استان چگونه است؟
بعد از این طلایی که گرفتیم هر کس من را می بیند می پرسد حالا چقدر جایزه گرفتین؟ ( باخنده). مردم استان در کل نگاه خوبی به ما دارند و با توجه به این که مهد کبدی ایران استان سیستان و بلوچستان است همه مردم آن را دنبال می کنند و به این رشته علاقه زیادی دارند امیدوارم هر روز تعداد ملی پوشان استان افزایش یابد.
ولی وضعیت استان از لحاظ آب و هوایی بسیار بد است. در اکثر روزهای سال با وضعیت بد گرد و خاک و طوفان شن رو برو هستیم . از مسئولان درخواست می کنم همچنان که در استان خوزستان که به مراتب وضعیتشان از استان ما بهتر است در روزهای بحرانی مدارس را تعطیل می کنند و یا هزینه های بیمارستانی و درمانی رایگان می شود، این تسهیلات را برای استان سیستان و بلوچستان هم در نظر بگیرند.