آریا
جوان - غزل شماره 85 حافظ به هنگام مسافرت شاه شجاع سروده شده و همانطور که از مفاد ابیات غزل برمی‌آید خواجه حافظ موفق به بدرقه شاه نشده است. حافظ در این غزل تصویری از فغان و ناله ارائه می‌کند و هرچه ناز و عشوه یار را می‌خرد، باز هم بر او گذر نمی‌کند. وضع حافظ به گریه و زاری در همه شب‌ها رسیده است ولی دریغ و پشیمانی سودی ندارد.
سرویس فرهنگ و هنر
شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت
گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گردش نرسیدیم و برفت
بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم
وز پی اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت
عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت
شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن
در گلستان وصالش نچمیدیم و برفت
همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
این دنیا فانی است و همه ما دیر یا زود رفتنی هستیم. افسوس خوردن فایده‌ای ندارد. چرا آن موقع که او را داشتی قدرش را ندانستی؟ چرا خوب رفتار نکردی تا او از دست تو آزرده خاطر نشود؟
غرورت را کنار بگذار و قدم اول را تو بردار تا به وصلش برسی. اگر دلت با خدا باشد لطف پروردگار باز هم شامل حالت خواهد شد.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 86 - ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت
http://www.javanannews.ir/fa/News/65003/غزل-شماره-85-حافظ--شربتی-از-لب-لعلش-نچشیدیم-و-برفت