بزرگنمايي:

امير آب‌آب‌زاده اظهار کرد: لارنژيت نوعي التهاب در حنجره است که به دو صورت حاد و مزمن بروز پيدا مي‌کند و التهاب نوع حاد عموما موقت است که پس از برطرف شدن عوامل زمينه‌اي فرد مبتلا به لارنژيت حاد، بهبود پيدا مي‌کند. وي ادامه داد: دلايل بروز لارنژيت حاد (خشونت صدا)، عفونت‌هاي ويروسي مانند سرماخوردگي و عفونت‌هاي ميکروبي مانند ديفتري است؛ همچنين استفاده بيش از حد از تارهاي صوتي موجب اين نوع التهاب حنجره مي‌شود و بيشتر در افرادي که معلم‌، سخنران و مداح هستند، بروز پيدا مي‌کند و معمولا با خشن‌ شدن يا از دست‌ رفتن صدا همراه است. آب‌آب‌زاده با اشاره به اين‌که افرادي که الکل و دخانيات مصرف مي‌کنند بيشتر مستعد ابتلا به لارنژيت مزمن هستند، گفت: چنانچه التهاب حنجره بيش از سه هفته ادامه يابد، فرد به لارنژيت مزمن مبتلا شده است که اين نوع التهاب حنجره عموما بر اثر تماس فرد با عامل آلوده‌ کننده و محرکي چون گاز شيميايي يا دود سيگار رخ مي‌دهد. همچنين ممکن است در مواردي ريفلاکس معده، سينوزيت مزمن و مصرف الکل موجب مبتلا شدن فرد به لارنژيت مزمن شود. وي با بيان اين‌که مبتلا شدن به لارنژيت محدوده سني خاصي ندارد، افزود: در مواردي چون ضربه‌ديدگي تارهاي صوتي بر اثر تصادف و فلج‌ شدن تارهاي صوتي بر اثر سکته نيز لارنژيت ايجاد خواهد شد. اين متخصص گوش، حلق و بيني با اشاره به علائم لارنژيت بيان کرد: از جمله علائم اين بيماري گرفتگي صدا، احساس داشتن چيزي در حلق و صاف کردن گلو، درد گلو، خشکي گلو و سرفه‌هاي خشک است و فاکتورهاي خطري که افراد مبتلا به لارنژيت بلافاصله پس از آن بايد به پزشک مراجعه کنند سرفه‌هاي خوني، تب، درد شديد در ناحيه حنجره و مختل‌ شدن بلع است. وي افزود: حنجره افراد مبتلا به لارنژيت در مواردي با لارنگوسکوپي بررسي مي‌شود که چنانچه ضايعه‌اي در حنجره باشد جهت تشخيص، نمونه‌برداري مي‌شود و اگر ضايعه‌اي وجود نداشت، با مشاهده و بررسي حنجره، عامل زمينه‌اي بروز اين بيماري تعيين خواهد شد. آب‌آب‌زاده با اشاره به روش درمان لارنژيت، گفت: نخستين رکن و روش اصلي درمان لارنژيت، استراحت صوتي و سکوت فرد مبتلا به لارنژيت است؛ همچنين هنگام مراجعه فرد بيمار به پزشک، براي او داروهاي ضد التهاب، نرم‌کننده حلق و آنتي‌بيوتيک تجويز مي‌شود.