بزرگنمايي:

ما مي‌دانيم که چرخه‌ي خواب ما معمولا بسيار زياد است و خواب ِ بيشتر در طول مرحله‌ي خواب، همراه با حرکات تند چشم(REM) به ياد افراد مي‌ماند. همچنين در جامعه‌ي علمي تقريبا همگي قبول دارند که همه خواب مي‌بينيم، اگر چه اينکه کدام خواب‌ها بيشتر به ياد آدم مي‌مانند، ‌فرد با فرد فرق مي‌کند. به اين سوال که آيا خواب‌ها عملکردي فيزيولوژيايي، زيستي يا رواني دارند هم جواب داده نشده است، اما اين موضوع جلوي دانشمندان را از تحقيق و فرضيه‌سازي نگرفته. چندين نظريه وجود دارند که چرا ما خواب مي‌بينيم.

يکي از آنها اين است که روياها دست در دست خواب کار مي کنند تا به مغز کمک کنند تمام چيزهايي که در طول ِ ساعت‌ بيداري جمع‌آوري کرده را طبقه‌بندي کند. مغز شما روزانه اگر نگوييم ميليون‌ها، با صدها هزار ورودي برخورد دارد. بعضي جزئيات حسي کوچک هستند مثل رنگ ماشيني که از جلوي شما مي‌گذرد در حالي که باقي پيچيده تر هستند مثل ارائه ي بزرگي که براي کارتان کنار هم قرار مي‌دهيد. در طول خواب، مغز کار مي کند تا در بين تمام اين اطلاعات شخم زده تا تصميم بگيرد چه چيزي را ذخيره و چه چيزي را فراموش کند. بعضي از محققان فکر مي‌کنند خواب‌ها نقشي را در اين فرآيند ايفاء مي‌کنند.

ولي اين تيري در تاريکي نيست. تحقيقاتي نشان مي دهند که خواب‌ها به چگونگي شکل گيري خاطرات، ارتباط دارند. مطالعات نشان مي‌دهد زماني که در ساعت‌هاي بيداري چيزهاي جديدي ياد مي‌گيريم، روياهاي ما در طول خواب زياد مي‌شود. شرکت‌کنندگان در مطالعه‌ي خواب که يک دوره‌ي يادگيري زبان را طي مي‌کردند فعاليت خواب بيشتري نسبت به بقيه داشتند. اين مطالعات اين ايده را مطرح مي کند که ما از خواب خود استفاده مي‌کنيم تا خاطرات کوتاه‌مدت را طبقه‌بندي کرده و به خاطرات بلندمدت تبديل کنيم.

نظريه‌اي ديگر مي‌گويد که خواب‌ها معمولا نشان دهنده‌ي احساسات ما هستند. در طول روز، مغز ما آن‌قدر سخت کار مي‌کند تا ارتباطاتي را ساخته و عملکردهاي خاصي را به دست بياورد. وقتي يک مشکل رياضياتي سخت مطرح شود، مغز شما روي همان يک چيز تمرکز مي‌کند. مغز فقط براي عملکردهاي رواني به کار گرفته نمي‌شود. اگر شما داريد يک نيمکت مي‌سازيد، مغز شما بر روي ساختن ارتباطات مناسب تمرکز مي‌کند تا به دستان شما اجازه دهد تا با کنسرت اره و مقداري چوب کار کند تا برشي دقيق انجام شود. همين موضوع براي وظايف ساده مثل کوبيدن يک ميخ با چکش هم صدق مي‌کند. آيا تا به حال شده تمرکز خود را از دست بدهيد و به انگشت خود ضربه بزنيد، چون ذهن شما جاي ديگري بوده است؟

خواب‌ها معمولا نشان دهنده‌ي احساسات ما هستند

بعضي پيشنهاد مي دهند که در طول خواب در شب، همه چيز آهسته مي‌شود. نياز نيست در طول خواب روي هر چيزي تمرکز کنيم، بنابراين مغز ما ارتباطات بسيار سستي ايجاد مي کند. در طول خواب است که احساسات روز در چرخه‌ي خواب ديدن ما مي‌جنگند. اگر در طول روز چيزي در ذهن شما سنگيني کند، اين احتمال وجود دارد که شما درباره‌ي آن موضوع به طور ويژه يا از طريق تصوير سازي هاي ذهني واضح، خواب ببينيد. براي مثال٬ اگر شما درباره‌ي از دست دادن کارتان در کاهش نيروي کار شرکت نگران باشيد، مي‌توانيد خواب ببينيد که شما فردي کوچک شده هستيد که در دنيايي غول‌پيکر زندگي مي‌کنيد يا بدون هدف در صحرايي بزرگ و بي‌پايان سرگردان هستيد.

همچنين نظريه‌ي ديگري وجود دارد که قطعا پيچيدگي کمتري در اين حوزه دارد. اين نظريه مي‌گويد که روياها هيچ عملکرد خاصي ندارند و تنها محصول فرعي بي هدفي از مغز هستند که وقتي خواب هستيم شکل مي گيرند. ما مي‌دانيم که قسمت پشت ِ مغز ما در طول مرحله‌ي خواب همراه با حرکات سريع چشم بسيار فعال مي‌شوند؛ وقتي اکثر روياها اتفاق مي‌افتند. بعضي فکر مي‌کنند تنها مغز است که فعاليت خود را کم کرده و اين روياهاي تصادفي و بي معنا از ناحيه مغز شکل مي گيرند که وقتي بيدار هستيم آنها را نداريم. حقيقت اين است که تا وقتي مغز براي ما مثل يک راز مي‌ماند، احتمالا قادر نخواهيم بود با اطمينان کامل بگوييم چرا خواب مي‌بينيم.