بزرگنمايي:

جوانان نيوز-اتفاق تلخي که امروزه در جامعه ما گسترش پيدا کرده است پديده اسيدپاشي است که دلايل مختلفي دارد از اختلافات عاشقانه و اختلافات عقيدتي تا دعواهاي خانوادگي و غيره در مکتوب زير به بررسي مسئله اسيدپاشي پرداخته ايم

شب است و دختري جوان در کوچه منتهي به خانه اش در حرکت است. از پشت سر، صداي موتور سيکلت به گوش مي رسد. دختر کيفش را به سينه مي فشارد و خود را کنار مي کشد اما موتور به موازات او قرار مي گيرد.

دو پسر جوان هستند و يکي از آن ها بلافاصله از دختر مي خواهد که با زيبايي اش خداحافظي کند و ظرفي راکه در دست دارد، بالا مي آورد. دخترجوان مي دود و جيغ مي زند. راکبان موتورسيکلت او را تعقيب مي کنند و تا مردمي که از صداي جيغ دختر به کوچه سرک کشيده اند، بفهمند چه خبر است، اسيد را به صورت دختر مي پاشند و گاز مي دهند. جيغ و گريه دختر با هم توام شده و وحشت زده سر و صورتش را گرفته است اما خبري از سوزش نيست. آن سو تر صداي خنده دو جوان که روي موتورسيکلت در حال دور شدن هستند به گوش مي رسد. يکي از آن ها از دور داد مي زند: «آب بود خانم، آب بود». مردم ناسزا مي گويند و دختر جوان گريه مي کند و مي لرزد.

اين رخداد واقعي و تکان دهنده است. حکايت تلخ «امنيت»، گمشده زنان و دختران ايراني است که کسي نويد پيدا شدنش را نمي دهد. پسراني که با گرفتن امنيت زني سرگرم مي شوند، با گرفتن زيبايي اش نيز انتقام مي گيرند. کافي است که خصومت شخصي و شرارت ذاتي داشته باشند، به اولين ابزار فروشي يا رنگ فروشي مراجعه مي کنند و به جاي آب، اسيد به دست مي گيرند... اسيد، راحت تر و ارزان تر از آب در دسترس آن ها قرار دارد.

سهولت دسترسي به اسيد، عامل تهديد

اسيد، ابزار کار بسياري از صنوف در تمام کشورهاست اما در ايران، بيش از هر چيز آن را به عنوان ابزار انتقام هاي کور مي شناسند. بسياري از مردم نه نام انواع اسيد ها را مي دانند و نه از کارايي آن خبر دارند؛ درحالي که که همه مي دانند اين ماده شيميايي سوزاننده و ويرانگر است. خانمي تعريف مي کرد که همسرش درهاي خانه را قفل و او را تهديد مي کرده است که بالاخره يک شب که در خواب هستي، روي صورتت اسيد مي ريزم. سهولت دسترسي به اسيد و البته عدم نظارت صحيح بر خريد و فروش و استفاده از آن، باعث شده که زني شب ها از ترس اسيد پاشي از سوي همسرش، خواب به چشم راه ندهد. کافي است سري به دو سه تا از ابزار فروشي هاي تهران بزنيد و اسيد بخواهيد و قيمت بگيريد. کسي کاري ندارد که مصرف شما دقيقا چيست و به اصطلاح پا پي تان نمي شوند. 500 تومان که بدهيد، يک کيلو اسيد مي خريد و يک کيلو اسيد، براي سوزاندن چند زندگي کافي است؟

خطرناک ترين اسيد، ليتري 10 هزار تومان

يکي از ابزار فروشان خيابان حسن آباد تهران در گفت و گو با «قانون» از «اسيد سولفوريک» به عنوان يکي از قوي ترين اسيدهايي که اين روزها به آساني در دسترس است، نام مي برد و مي گويد که اين اسيد زير 10 هزار تومان در هر ليتر به فروش مي رسد و کاملا قابليت سوزانندگي دارد. وي مي گويد شايعه بوده که در اسيد پاشي هاي اصفهان نيز از اين نوع اسيد استفاده شده است اما راست يا دروغ آن را نمي داند. اين فروشنده در پاسخ به اينکه معمولا اين اسيد را براي چه مصارفي خريداري مي کنند، مي گويد که اسيد سولفوريک را بيشتر طلافروش ها مي خرند اما براي هر يک ماه کار آن ها، يک ليتر از اين اسيد کافي است. مي پرسم به مردم عادي هم مي فروشي؟ مي گويد که معمولا افراد براي کارشان دنبال اين اسيد هستند و مردم عادي نمي خرند.

اما اسيد براي خريد و فروش، احتياج به مجوز ندارد؛ چراکه از اين ماده شيميايي در مشاغل و صنف هاي مختلف از جمله طلاکاري، پزشکي، صنايع نفت و آهن و پتروشيمي، انواع تعميرها، انواع کارخانه ها، صنعت رنگ سازي و غيره استفاده مي شود. به گفته وي، اسيدهاي صنعتي چندان خطرناک نيست و چهار ليتر از آن، هفت تا هشت هزار تومان و يک ليتر آن سه هزار تومان است. او معتقد است که اگر غرض ايجاد سوختگي باشد، حتي با اسيد لوله بازکني نيز مي شود کسي را سوزاند ونه از ابزار فروشي يا جاي ديگر که از سوپرمارکت هم مي توان خريداري کرد. فقط درجه هاي سوختگي متفاوت است. مثلا اسيد لوله باز کني، سوختگي عميق روي صورت و بدن ايجاد نمي کند اما اسيد فئودريک يا اسيد سولفوريک سوختگي هاي عميق و جبران ناپذير دارند. با اين حال هر دو مي توانند به پوست آسيب برسانند.

ابزار فروشان مسئوليت ندارند!

«فريدون غمام نو»رييس اتحاديه ابزارفروشان در گفت و گو با «قانون» مي گويد که ما در ابزار فروشي ها اسيد نداريم و اتحاديه مواد شيميايي يا اتحاديه رنگ فروشان هستند که اسيد را عرضه مي کنند. وي در پاسخ به اينکه اسيد در ابزار فروشي ها به قيمت آب و حتي کمتر عرضه مي شود، تاکيد مي کند که ابزار فروشي ها نبايد اسيد داشته باشند و اگر هست، غير قانوني است! اتحاديه رنگ و ابزار 25سال است که از يکديگر جدا شده و مسئوليت عرضه اسيد با ما نيست. واحد هاي ابزار که جواز رنگ نداشته باشند، قطعا مرتکب تخلف صنفي شده اند. وي البته در پاسخ به چگونگي نظارت ها بر عرضه غير قانوني اسيد در ابزار فروشي ها پاسخ روشني نمي دهد و به ذکر اينکه نظارت زير نظر اتحاديه وجود دارد و واحدهاي متخلف با جريمه روبه رو مي شوند، بسنده مي کند. اين در حالي است که اسيد جزو لاينفک ابزارفروشي هاست و از هر که بپرسي براي خريد اسيد کجا بروم، علاوه بر بازار، آدرس نزديک ترين ابزارفروشي را نيز مي دهد.

مجلس در خواب

اسيد، يکي از معدود محصولاتي است که بازار خريد و فروش آن در کشور هرگز از رونق نيفتاده است. با اينکه بارها پيشنهاد داده شده که قانون ممنوعيت خريد و فروش آن در مجلس بررسي شود اما هنوز خبري از آن نيست. جرم اسيدپاشي و تصويب قانون اين جرم به سال 37 بازمي گردد و در آن دوره، فردي به صورت يکي از قضات اسيدپاشي کرد و قانوني در اين زمينه مشخص شد. اما هيچ کس به وضع قانون در زمينه ممنوعيت خريد و فروش آن توجه نمي کند. «روح ا... بابايي صالح» دبير کميسيون اجتماعي مجلس در گفت و گو با «قانون » مي گويد: چنين لايحه اي تا به حال در مجلس بررسي نشده است. بابايي در پاسخ به اينکه چرا کميسيون اجتماعي، پيشنهاد وضع قانون ممنوعيت خريد و فروش اسيد را در مجلس مطرح نکرده است، اظهار داشت: «شايد اصلا به فکر کسي نرسيده است!»

وي در ادامه در پاسخ به اينکه مگر ممکن است با توجه به ميزان اسيد پاشي در کشور اين موضوع به ذهن نمايندگان نرسيده باشد، مي گويد: «نه! موارد خاصي نبوده است. چند مورد خاص بوده مثلا اسيد پاشي در اصفهان که نبايد آن را به همه جا تعميم داد. براي يکي دو مورد نياز نيست! در مورد چاقو، قانون هست اما براي اسيد، نه». دبير کميسيون اجتماعي مجلس در نهايت توپ را به زمين کميسيون قضايي پاس مي دهد و باوردارد که اگر قرار به پيشنهاد است، بايد از سوي کميسيون قضايي مطرح شود، نه کميسيون اجتماعي!

مسئولان بي مسئوليت!

رييس اتحاديه ابزارفروشان، مسئوليت نظارت بر عرضه اسيد را يکي از مسئوليت هاي اتحاديه رنگ فروشان دانست. رييس اتحاديه رنگ فروشان اما تغيير کرده و رييس جديد را نمي توان به راحتي پيدا کرد. «انوري» رييس سابق اعلام مي کند که شماره رييس فعلي را ندارد و به هيچ عنوان نيز حاضر به گفت و گو نيست. وي حتي به عنوان کسي که در اين حيطه فعاليت کرده و صاحب نظر است، حاضر نشد که نظر کارشناسي خود را در خصوص دسترسي آسان به اسيد و چگونگي نظارت ها ارائه دهد که جاي تامل دارد. گويا صحبت کردن در اين مورد، نه موردخوشايند مسئولان فعلي است، نه مسئولان سابق و اغلب سعي مي کنند که آن را کم رنگ و بي اهميت جلوه دهند. نمايندگان کميسيون اجتماعي يا حقوقي مجلس، کافي است که چند لحظه به تصوير قرباني اسيدپاشي اصفهان نگاه کنند، شايد اهميت موضوع را دريابند. آن ها نمايندگان قربانيان اسيدپاشي نيز هستند، اين گونه نيست؟