بزرگنمايي:

آریا جوان - دشت زیبای سهرین با وسعت حدود 35هزار هکتار در 20 کیلومتری و قسمت شمال شهر زنجان قرار دارد و سپس به مسیر فرعی که به روستاهای سهرین و دگاه راه دارد، بپیچید تا به این دشت زیبا برسید.
میراث آریا: یک منطقه بسیار مهم زیست محیطی در ایران است که می‌تواند در بخش اکوتوریسم گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به خود جذب کند. این دشت زیستگاه گونه‌های جانوری ارزشمندی است که شاخص‌ترین آن‌ها آهوان زیبای ایرانی هستند. که به تعداد زیادی در این منطقه یافت می‌شوند .
یکی از اصلی‌ترین دلایل اهمیت که موجب شده تا به یک منطقه حفاظت‌شده نیز تبدیل شود، ساکنان مهاجر آن است. دشت سهرین در فصل تابستان میزبان خیل عظیمی از آهوان زیبای ایرانی است که به اینجا مهاجرت می‌کنند. این آهوها به‌صورت پراکنده از خردادماه تا آذرماه هرسال در این دشت مشاهده می‌شوند .
آهوهایی که به دشت سهرین می‌آیند، آخرین بازماندگان آهوی ایرانی از نوع gazelle subgutturosa در شمال غرب کشورمان هستند. طبق سرشماری که چند سال پیش در این منطقه انجام‌گرفته است، جمعیت این آهوها در حدود 1450 رأس بوده است. هرچند در آخرین سرشماری در سال 1396 این تعداد به 1105 کاهش پیدا کرد. جالب است بدانید که در سال 1358 جمعیت این آهوهای مهاجر بالغ‌بر سه هزار رأس شمارش‌شده بود . فصل جفت گیری آهوان در ماه های دی و بهمن و زمان زایمان نیز اواسط اردیبهشت و اوایل خرداد است و در صورت مناسب بودن شرایط آب و هوایی و حاکم بودن آرامش در زیستگاه، اغلب آهوان دوقلوزایی می کنند اما اگر استرس داشته باشند در این صورت تک زایی خواهند داشت.
عمر آهوان بین 10 تا 12 سال است و شکار بچه آهوان از سوی عقاب‌ها، جانوران گوشتخواری چون گرگ، پلنگ، روباه و سگ های چوپان، نیز از دیگر تهدیدات پیش روی در کاهش جمعیت آهوان زنجان محسوب می شود. آهوان با کوچکترین تهدید از زیستگاه اصلی خود خارج می شوند که در این صورت توسط افراد سودجو و فرصت طلب شکار شده و یا در برخورد با وسایط نقلیه، تلف می‌شوند.
در مهرماه سال 1396 عنوان شد که در آخرین سرشماری در منطقه سهرین فقط 1105 رأس آهو شمارش‌شده‌اند که این تعداد در مقایسه با چند سال قبل روند کاهشی را نشان می‌دهد و این کاهش تدریجی جمعیت آهوها در طی سالیان متوالی به‌نوعی زنگ خطری زیست‌محیطی برای این منطقه به‌حساب می‌آید.
در ارتفاعات دشت سهرین، قارچ‌های خوراکی (دنبلان)، ریواس، کنگر، کاکوتی، آویشن و برخی دیگر از گیاهانی که می‌توانند برای مصارف خوراکی یا دارویی مورداستفاده قرار گیرند، یافت می‌شود.
همه‌ساله مردمی که در روستاهای اطراف این دشت زندگی می‌کنند برای جمع‌آوری برخی از این گیاهان ارزشمند به‌سوی دشت سهرین می‌روند . ارس، گردو، سیاه تلو، زالزالک، انار وحشی، داغداغان، زرشک، زیتون، گون، آویشن، درمنه، کلاه میرحسن، چوبک، لاله، مرزه و ثعلب ازجمله گونه‌های گیاهی منطقه هستند.
دشت سهرین از وجود یک مرکز نگهداری حیات‌وحش برخوردار است که مامن گونه‌های جانوری اعم از پستانداران و پرندگان زخمی و آسیب‌دیده است و آن دسته از جانورانی که بنا به دلایلی از طبیعت جداشده‌اند در این مرکز، تحت مراقبت‌های ویژه دامپزشکی قرارگرفته و پس از درمان، تیمار و بهبودی کامل، در زیستگاه اصلی خود رهاسازی می‌شوند تا در سرزندگی دشت سهرین، بازهم سهیم باشند . وجود رودخانه های فصلی و سدهای کوچک و بزرگ خاکی در منطقه حفاظت شده سرخ آباد و شکار ممنوع فیله خاصه، باعث شده است تا این منطقه به یکی از زیستگاه های پرندگان مهاجر نیز تبدیل شود که گردشگران طبیعت می توانند به تماشا بنشینند.
دشت سهرین بهشتی زیبا است که پر از زیبایی طبیعت و حیوانات است.دشت زیبای سهرین در استان زنجان یک منطقه بسیار مهم زیست محیطی در ایران است که می‌تواند در بخش اکوتوریسم گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به خود جذب نماید. این دشت زیستگاه گونه های جانوری ارزشمندی است که شاخص ترین آن‌ها آهوان زیبای ایرانی هستند.که به تعداد زیادی در این منطقه یافت می شوند. امید است با برنامه ریزی‌های درست و تدابیر مناسب، از این جانداران زیبا و زیستگاه آن‌ها حفاظت شود و مانع از بین رفتن آن‌ها در سالیان آینده بر اثر خطرات گوناگون شد.
امتیاز کاربر: اولین نفر باشید !