بزرگنمايي:

آریا جوان - ورزش 3 /شیدا دهداری می‌گوید پدرش در حاشیه‌های این روزهای ورزش فراموش شده است.حرفهای دختر سرمربی افسانه‌ای فوتبال ایران
پرویز دهداری یک مربی فوق العاده و خاص در فوتبال ایران محسوب می‌شود که به دلیل گذشت زمان، بسیاری از هواداران فوتبال او را نمی‌شناسند. دهداری به واسطه اتفاقات دوران سرمربیگری دستمایه فیلمی سینمایی با نام پرویز خان شده که اتفاقات مربوط به دوره پر تلاطم حضور او در تیم ملی را به تصویر می‌کشد. اهالی ورزش امروز پس از سالها شیدا، دختر پرویز دهداری را دیدند. چهره‌ای که در این فیلم بازیگری نقش او را بازی می‌کند‌. او که با لحنی جذاب در مقابل خبرنگاران قرار گرفته بود در مورد فیلم پرویزخان صحبت کرد.

شیدا دهداری، دختر مرحوم پروین دهداری در حاشیه اکران خصوصی این فیلم در جمع خبرنگاران گفت: با تشکر از عوامل زحمتکش فیلمی که بعد از این همه سال به اکران درآمد. به تصویر کشیدن آن برهه از زمان که او با امکانات بسیار ناچیز و تقریبا صفر در برهه سخت از ورزش و مشکلات کشور تشکیل تیم جدید دادند و اصول اخلاقی و انسانی بدون هیچگونه چشم داشت مادی، حرف اول را در راه و روش او می‌زد‌. آشنایی تعداد زیادی از جوانان این کشور با اسم و اصول ایشان در فوتبال جای خوشحالی دارد. این که جوانان بداند چنین اشخاصی در فوتبال این کشور بوده‌اند ارزش دارد.
او ادامه داد: تمام این سال‌ها واضح بوده که او بر چه اصولی به شرایط تیم‌داری و مربی‌گری پایبند بوده‌اند و تکرارش مشکل و تکرار مکررات است. امیدوارم با تاسی از آن رفتار و افکار یک روشنگری ایجاد شود تا بدانند ایشان دنباله روی چه اصولی در کسوت مربی‌گری بوده‌اند.
شیدا دهداری در مورد راه و روش پدرش می‌گوید: اصول ربطی به آن دوران و این دوران ندارد. ایشان همیشه درگیر مسائل آن زمان بود و مورد آزار و اذیت قرار گرفت و متاسفانه بعد از فوت او متوجه شدند که او دنبال چه مرامی بودند و به چه رسوم و اصولی پایبند بودند. متاسفانه بعد از فوت او افراد متوجه شدند که او می‌خواست با چه تفکری و چه پایه‌ای از مربی‌گری عمل کند ولی متاسفانه حواشی در زمان ایشان و بعد از او زیاد بود که او دیگر جزو فراموش شده‌های ورزش ما به حساب می آید 
دهداری درباره احساس خودش به عنوان دختر پرویز دهداری گفت: ضمن تمام افتخاراتی که همیشه به همراه داشتم و این اسم را یدک کشیدم، برایم بسیار مشکل است که باید جایگاه ایشان را همیشه حفظ کنم. افتخار می‌کنم و حسرت می‌خورم که خیلی زود ایشان را از دست دادم.