بزرگنمايي:

آریا جوان - اگر عقیم‌سازی زنان یا مردان خود خواسته باشد در برخی کشورها قانونی و در برخی کشورها نیز غیرقانونی است. با این وجود عقیم‌سازی بدون اطلاع یک زن یا مرد از عجیب‌ترین اتفاقاتی است که می‌تواند رخ دهد.

در دهه 1970، کلیشه‌ها و تعصبات نژادی علیه مردم بومی آمریکا به طور چشمگیری افزایش یافت. رسانه‌ها با نشان دادن زنان بومی آمریکایی به عنوان زنانی نااهل و فاسد سعی کردند به این نگرش منفی دامن زده و این شرایط را تشدید کنند در نتیجه جامعه به شدت علیه زنان تحریک شده بود.
این تصویر منفی در نهایت باعث شد مردم تصور کنند این زنان برای مادر شدن و تربیت کودکان مناسب نیستند. سپس دولت شروع به اجرای طرح عقیم سازی زنان بومی کرد. زمانی که این فرایند عقیم سازی آغاز شد، بسیاری از زنان بومی تصور می‌کردند که این یک روش مناسب برای حفظ سلامتی است و اصلا نمی‌دانستند با این کار در باروری خود دچار مشکل خواهند شد.
پروژه عقیم‌سازی زنان سرخپوست از سال‌های نخست اشغال سرزمین بومیان آمریکا رقم خورد و تا زمان ریاست جمهوری بوش پدر نیز گزارش‌هایی مبنی بر انجام ناخواسته این عمل بر سرخپوستان می‌رسید.
پزشکان و جراحان، هنگامی که زنان سرخ‌پوست برای زایمان به آن‌ها مراجعه می‌کردند پس از به‌دنیا آوردن کودک، عمل عقیم‌سازی را روی آن زن انجام می‌دادند و به این صورت رفته رفته تعداد جمعیت سرخ‌پوستان رو به کاهش گذاشت. در این میان از اواسط قرن بیستم پروژه اصلاح نژادی نیز رقم خورد.
تحقیقات مستقل و گزارشات متعدد حاکی از این است که در فاصله سال‌های 1970 تا 1976، بین 25 تا 50 درصد زنان سرخپوست نازا شدند.
تعداد سقط جنین‌ها نیز در سال‌های 1972 تا 1978، 130 درصد افزایش پیدا کرد. گاهی این اعمال با تهدید زنان سرخپوست انجام می‌گرفت و به آن‌ها گفته می‌شد در صورت عدم موافقت با انجام این عمل، در آینده خدمات پزشکی به آنان یا فرزندان متولد شده‌شان تعلق نخواهد گرفت و از هیچگونه حق درمان برخوردار نخواهند بود. پزشکانی که طی قراردادهایی مخفیانه با دولت آمریکا در این طرح شرکت داشتند، ملزم به پاسخگویی در بررسی‌ها و تحقیقات فدرال نبودند.
طی مطالعات انجام شده در تنها 4 منطقه از 12 منطقه تحت پوشش مرکز سلامت سرخپوستان، حداقل 3406 زن سرخپوست عقیم شده و نسل این زنان اکنون از میان رفته است. این اقدام نوعی نسل‌کشی محسوب می‌شود. در نامه‌ای که سال 1979 از رئیس مرکز سلامت سرخپوستان به یکی از اعضای کنگره آمریکا ارسال شده بود، اعلام شد که بین سال‌های 1973 تا 1977 تعداد 8021 زن سرخپوست بین 15 تا 44 سال عقیم شدند. لئونارد کرو داگ، و ریچارد ارداز دو محقق سرخپوست در مقاله‌ای این واقعه را "هولوکاست سرخپوستان" خواندند. در گزارشی آمده است، زنان سرخپوست، بیشترین خشونت تاریخ را در تمام اقشار تجربه کرده‌اند.
به گفته سرخپوستان محلی، در برخی روستاها، تمامی زنانی که در سن باروری بودند عقیم شدند که منجر به از بین رفتن نسل اهالی آن روستا شد.