بزرگنمايي:

«هنگامي که موضوع سلامت روان انسان مطرح مي‌شود، نگراني همانند يک عنصر زيان‌آور است. برخي نگراني را يک عادت بد در نظر مي‌گيرند که با تمرين مي‌توان آن را از بين برد. برخي فکر مي‌کنند نگراني ممکن است به ما در يادگيري از تجربيات گذشته و آماده شدن براي نمونه‌هاي جديد کمک کند. چه خوب يا بد، نگراني از طريق تمرکز بر آينده نامشخص که توانايي کنترل آن را نداريم، مغز ما را اشغال مي‌کند.

«پاور آو پازيتيويتي» نوشت: گفته شده است که افسردگي تمرکز بر رويدادهاي گذشته است که آرزو مي کنيد مي‌توانستيد آنها را تغيير دهيد و نگراني تمرکز بر رويدادهاي آينده است که کنترلي بر آنها نداريد. همچنين درباره نگراني مي‌توان گفت شما تنها فکر مي‌کنيد که کنترلي بر آينده نداريد در شرايطي که مي‌توانيد به واقع اقدام‌هايي را مد نظر قرار دهيد که به آماده شدن براي هر آن چه درباره آن نگران هستيد، کمک مي‌کنند. در ادامه با برخي روش‌ها که مي‌توانند به مغز شما در جلوگيري و توقف نگراني کمک کنند، بيشتر آشنا مي‌شويم.

با نوشتن مغز را از نگراني دور کنيد

هنگامي که مغز خود را براي توقف نگراني تمرين مي‌دهيد، تکنيک نوشتن يکي از ارزشمندترين گزينه‌ها محسوب مي‌شود. اگر در تمام طول شب مغز شما درباره موضوعي فکر مي‌کند و شما را بيدار نگه مي‌دارد، آن را روي کاغذ يا به صورت الکترونيک در گوشي همراه يا تبلت خود بنويسيد. اين کار به مغز اجازه نفس کشيدن مي‌دهد و ديگر نيازي نيست براي به خاطر سپردن جزئيات انرژي مصرف کنيد.

براي اين که توجه مغز را به سوي يک موضوع جلب کنيد، نوشتن يکي از بهترين گزينه‌هاست زيرا به مغز مي‌گوييد اين موضوع به اندازه‌اي مهم بوده است که آن را يادداشت کرده‌ايد. مغز اکنون در وضعيت هشدار قرار مي‌گيرد تا منابع را براي حل کردن اين مشکل گرد هم مي‌آورد، به جاي اين که نگران شود يا مجبور به يادآوري چيز مهمي براي نگران شدن باشد.

براي مغزي عاري از نگراني، مديتيشن انجام دهيد

مديتيشن مي‌تواند به مغز در تمرين توقف نگراني کمک کند. پژوهش صورت گرفته روي آثار مديتيشن نشان داده‌اند که اين کار به طور ويژه براي کاهش اضطراب شناختي يا نگراني خوب است. اگر چه برخي افراد به اين مساله اشاره مي‌کنند که از زمان کافي براي انجام مديتيشن برخوردار نيستند اما اين کار مي‌تواند به سادگي بستن چشم‌ها به مدت 30 ثانيه يا بيشتر باشد. دوري گزيدن از منابع استرس گامي فعال براي تمرين دادن مغز به منظور جلوگيري از نگراني است.

لحظات کوتاهي که آگاهانه براي دوري گزيدن از هر سر و صداي غير طبيعي در زندگي خود انتخاب مي‌کنيد، اين اجازه را مي‌دهد به مواردي که بيشترين اهميت را در حال حاضر و در آينده براي شما دارند، توجه کنيد. افکار نگران کننده ممکن است هنگامي که در حال مديتيشن هستيد به سراغ شما بيايند و اين امري عادي است. بنابر توصيه کارشناسان، شما بايد افکار نگران کننده را زير نظر داشته باشيد و با ورود آنها به ذهن، همانند ابرهايي که در يک روز بادي حرکت مي‌کنند، به آنها اجازه دهيد از ذهن شما خارج شوند.

ورزش کنيد تا بدن و مغز خود را براي جلوگيري از نگراني تمرين دهيد

نگراني به مغز کمک مي‌کند چگونگي بقا را از طريق تصميم‌گيري براي فعال کردن سيستم جنگ يا گريز فرا بگيرد. اگر يک حيوان وحشي به ناگاه در برابر شما قرار بگيرد، بلافاصله هجوم آدرنالين را در بدن خود احساس خواهيد کرد و اين واکنش ترس مشابه آن چيزي است که در زمان نگراني براي بدن رخ مي‌دهد.

زماني که بدن نشانه‌هاي اضطراب را احساس مي‌کند، انجام ورزش براي شما خوب خواهد بود. اگر بدن نشانه‌هاي جسماني کمتري که با استرس مرتبط هستند را احساس کند، ذهن نيز اين گونه تفسير مي‌کند که بايد کمتر نگران باشد زيرا بدن در حالت برانگيختگي افزايش يافته قرار ندارد.

ورزش مي‌تواند فشار خون را کاهش دهد که يکي از نشانه‌هاي جسماني استرس در بدن است. همچنين به نظر مي‌رسد ورزش دليل ديگري براي ضربان قلب و نرخ تنفس سريع در اختيار بدن قرار مي‌دهد. اگر احساس مي‌کنيد نگران هستيد، يک پياده‌روي پنج تا 10 دقيقه‌اي مي‌تواند در کاهش آن موثر باشد. از مناظر اطراف خود لذت ببريد، در شرايطي که روي حرکات اندام‌ها و تنفس خود تمرکز داريد.»