بزرگنمايي:
آریا جوان - مدت‌ها قبل از اینکه هواپیماهای جت، عرصه حمل‌و‌نقل هوایی را به سلطه خود در بیاورند، انواع وسایل سبک‌تر هوایی وجود داشتند که «کشتی هوایی» نامیده می‌شدند.
کشتی‌های هوایی به دنبال این بودند که قابلیت کشتی‌های دریایی را در آسمان داشته باشند. در دوره‌ای که حالا از آن به عنوان «عصر کشتی‌های هوایی» یاد می‌شود، پیشگامان هوانوردی در سراسر جهان در تلاش بودند تا بالون‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تری را طراحی کنند و سفرهای طولانی‌تر و جسورانه‌تر هوایی انجام دهند. یکی از این پیشگامان، شرکت هواگردسازی لوفت‌شیفباو زپلین آلمان بود که بزرگ‌ترین کشتی هوایی تجاری تاریخ را ساخت. این کشتی هوایی عظیم‌الجثه که «هیندنبورگ ال‌زد 129» نام داشت، قرار بود، شروع عصر سفرهای فضایی با کشتی‌های هوایی باشد، اما به‌یکی از دردناک‌ترین سوانح تکنولوژیکی تاریخ بدل شد. روز 6 مه سال 1937 بود که کشتی هوایی هیندنبورگ، در سانحه‌ای دلخراش ناگهان بر فراز لیک‌هرست، نیوجرسی منفجر شد و به‌سرعت طعمه حریق شد و ستون عظیمی از دود به‌راه انداخت. دُم هیندنبورگ به زمین افتاد و نوک کشتی هوایی هم به هوا رفت و تنها در کمتر از 40 ثانیه، بزرگ‌ترین کشتی هوایی تجاری تاریخ به تلی از خاکستر بدل شد. برخی از مسافران و خدمه هیندنبورگ که در نزدیکی دم کشتی هوایی بودند، فرصت این را داشتند که به بیرون بپرند و جان خود را نجات دهند، اما بسیاری از سرنشینان هیندنبورگ، زنده زنده در کام آتش سوختند. 61 نفر (39 مسافر و 22 خدمه) از 97 سرنشین کشتی هوایی توانستند از این سانحه دلخراش جان سالم به در برند. هیندنبورگ قرار بود که آغازگر عصر کشتی‌های هوایی تجاری باشد. اما با سانحه‌ای که رخ داد، خیلی زود عصرکشتی‌های هوایی پایان یافت و راه برای هواپیماهای مسافربری باز شد. این بدترین اتفاقی است که در زندگی‌ام شاهدش بودم
سانحه‌ای که برای هیندنبورگ رخ داد، نخستین فاجعه تکنولوژیکی بزرگی بود که از آن فیلم‌برداری شد. از آنجایی که افراد مشهوری سوار بر کشتی بودند، خبرنگاران و گروه‌های فیلم‌برداری برای تصویربرداری و عکاسی از فرود در محل حاضر بودند و حتی هزاران نفر هم برای تماشای فرود در لیک‌هرست جمع شده بودند.
چهار نفر وظیفه فیلم‌برداری از فرود ال‌زد 129 هیندنبورگ را برعهده داشتند. اما همه آن‌ها اولین لحظات حریق را از دست دادند. اما شاید معروف‌ترین گزارش از سانحه هیندنبورگ مربوط به هربرت موریسون ، گوینده رادیوی محلی وی‌ال‌اس در شیکاگو بود که خود یکی از شاهدان عینی بود. موریسون که از دیدن این صحنه به‌وحشت افتاده بود، در حالی که از شدت ناراحتی به‌سختی صحبت می‌کرد، واقعه‌ای را برای شنوندگانش گزارش کرد که اکنون، «مشهورترین گزارش رسانه‌ای تاریخ » لقب گرفته است. موریسون که با صدایی لرزان صحنه را برای شنوندگان رادیویی شرح می‌داد، در قسمتی از گزارش خود، گفت: خانم‌ها و آقایان، شاهد سانحه‌ای وحشتناک‌ایم. (هیندنبورگ) را دود و حالا آتش در برگرفته است. حالا بدنه‌اش در نزدیکی دکل به زمین افتاد، اوه بشریت! موریسون که با صدای لرزانش بارها به‌همکارانش و شنوندگان اعلام می‌کرد که دیگر نمی‌تواند ادامه دهد، در ادامه گزارش خود با صدایی که از اضطراب و دود ناشی از سوختن هیندنبورگ به‌شدت گرفته بود، گفت: اینجا همه مسافران دارند جیغ می‌کشند. گفتم که نمی‌توانم حتی با مردم صحبت کنم، دوستانشان اینجا هستند. آقایان و خانم‌ها نمی‌توانم صحبت کنم. صادقانه بگویم: لاشه‌ی خاکسترش آنجا افتاده است. همه به‌سختی می‌توانند نفس بکشند، جیغ بزند و صحبت کنند. متاسفم. به‌سختی می‌توانم نفس بکشم. باید قطع کنم دیگر نمی‌توانم. مردم گوش کنید، باید برای یک دقیقه قطع کنم، صدایم گرفته. این بدترین اتفاقی است که در زندگی‌ام شاهدش بودم. عبارت «اوه بشریت» موریسون، حالا به تکیه کلام مشهوری بدل شده و از سانحه هیندنبورگ، کتاب‌ها و فیلم‌های متعددی ساخته شدند و بسیاری از مورخان تاریخ، سانحه هیندنبورگ را با برخورد کشتی تایتانیک به کوه یخ مقایسه می‌کنند. سانحه هیندنبورگ، در بین مردم و صاحبان صنایع هوایی ترسی را برانگیخت که سرانجام، برای همیشه به عصر کشتی‌های هوایی پایان داد. در آن زمان، بسیاری از شرکت‌های هوانوردی، برنامه‌ای برای ساخت کشتی‌های هوایی تجاری داشتند، اما بعد از هیندنبورگ، همه‌ی سرمایه‌گذاری‌ها لغو شدند. در ادامه نگاهی خواهیم انداخت به برخی از جالب‌ترین نوآوری‌ها و ماجراجویی‌های عصر کشتی‌های هوایی، از اولین کشتی هوایی صلب (که مجهز به سکانی شبیه به بادبان بود) و کشتی هوایی فرانسوی‌ها که برای تجسس و بمباران استفاده می‌شد تا زیپلین‌ها و سانحه فاجعه‌بار هیندنبورگ. در ادامه با زومیت همراه باشید: عبور بلانچارد از کانال مانش
کشتی هوایی نسبت به یک بالون سبک‌تر از هوا، متفاوت است، چرا که قابل هدایت است. کشتی‌های هوایی با بهره بردن از گازهایی مانند، هلیم، هیدروژن یا هوای گرم به آسمان می‌رفتند. همه‌ی کشتی‌های هوایی، چارچوب‌هایی داشتند که از حلقه‌ها و تیرچه‌های مخصوصی ساخته شده بودند. همچنین اتاقک‌های گاز به این کشتی‌های هوایی اجازه می‌داد که برخلاف بالون‌های هوای گرم، شکل خود را بدون پنچری حفظ کنند. تنها چند سال پس از اینکه، اولین بالون در سال 1783 در آسمان پاریس به پرواز درآمد، پیشگام فرانسوی هوانوردی، ژان پیر بلانچارد، یک بالون هوای گرمِ صلب با پارو، بال‌ها و پروانه دستی طراحی کرد. اگرچه دستگاه‌های فرمان کشتی هوایی او کار نمی‌کردند. اما بلانچارد و همکار آمریکایی او، جان جفریز، از دوور در انگلستان به گین در شمال فرانسه رفتند و اولین سفر هوایی از فراز کانال مانش را انجام دادند. کشتی هوایی گیفارد
گیفارد که در سال 1852 در فرانسه ساخته شد، اولین نمونه از کشتی هوایی صلب (Dirigible Airship) بود. گیفارد به وسیله یک مثلث، پارویی شبیه به بادبان و یک پروانه که به یک موتور بخار کوچک متصل بود هدایت می‌شد. هنری گیفارد، مخترع این کشتی هوایی، در سپتامبر 1852، با این کشتی هوایی فاصله 27 کیلومتری پاریس تا روستای النکورت را به مدت 3 ساعت پیمود. هر چند، موتورهای کشتی هوایی او به اندازه‌ای قوی نبودند که بتواند راهی که آمده را در جهت مخالف باد برگردد. کشتی هوایی صلب ارِون
سالامون اندروز، پیشگام هوانوردی آمریکا، در سال 1863، یک کشتی هوایی صلب آزمایشی را به پرواز درآورد. اندروز با این کشتی هوایی که «صلب اِرون» نام داشت، بر فراز نیوجرسی و نیویورک پرواز کرد. ارون موتور نداشت، بلکه از یک کیسه گاز به شکل بال و پره‌های هدایت‌شونده بهره می‌برد که به اندورز امکان کنترل ارتفاع، سرعت و جهت کشتی هوایی را می‌دادند. نوآوری‌های اندروز، الهام‌بخش طراحی کشتی‌های هوایی آینده شدند، از جمله کشتی هوایی هیبریدی ایرلندر 10 که بخشی از نیروی تراست خود را از کیسه‌های گاز بال شکل خود می‌گرفت.
لا فرانس (La France)، یک کشتی هوایی نظامی آزمایشی فرانسه بود که در سال 1884، اولین پرواز کاملا کنترل شده را از یک پایگاه هوایی در نزدیکی پاریس انجام داد و فاصله‌ای حدود 8 کیلومتر را پیش از بازگشت به محلی که از آن بلند شده بود طی کرد. لا فرانس با بادنما هدایت می‌شد و به‌وسیله یک پروانه بزرگ با موتور برقی با قدرت 8٫5 اسب بخار و یک باتری کلر روی که تقریبا نیم تن وزن داشت پرواز می‌کرد. بعد از چندین پرواز موفق لا فرانس، ارتش فرانسه سفارش ساخت اولین کشتی هوایی نظامی، لا ریپوبلیک (La République) را برای تجسس و بمباران داد. اولین زپلین‌ها
برخلاف کشتی‌های هوایی آزمایشی فرانسه که از یک کیسه گاز قابل انعطاف مملو از هیدروژن بهره می‌بردند، کشتی‌های هوایی که توسط فردیناند فون زپلین، پیشگام هوانوردی آلمان طراحی شدند از یک کیسه گاز سخت بهره می‌بردند که با چارچوبی شکل آن حفظ می‌شد. اولین کشتی هوایی سخت زپلین، ال‌زد-1 (LZ-1)، روز 2 ژوئیه 1900 از یک آشیانه شناور در دریاچه کنستانس در جنوب آلمان به پرواز درآمد. زپلین از سال 1906 تا 1908، سه کشتی آزمایشی دیگر ساخت. ال‌زد-4 (LZ-4)، روز 1 ژوئیه 1908 پرواز 12 ساعته‌ای را بر فراز سوئیس انجام داد. اولین کشتی‌های هوایی مسافربری
اولین کشتی هوایی مسافربری تجاری موفق، ال‌زد-10 شوابن (LZ 10 Schwaben)، کابین مسافری برای 20 نفر داشت و در ژوئیه سال 1911 شروع به کار کرد. کشتی هوایی ال‌زد-10 شوابن، بیش از 1500 مسافر را طی 218 پرواز برای اولین شرکت هواپیمایی جهان دیلاگ (DELAG) در سراسر آلمان جابه‌جا کرد. اما این کشتی هوایی7 ژوئن سال 1912، طی یک طوفان در نزدیکی دوسلدورف از خطوط فرود (طناب‌هایی که خدمه فرود از آن برای هدایت فرود کشتی بهره می‌بردند) جدا شد و هیدروژن درون کیسه گاز نیز با جرقه‌ای ناشی از الکتریسیته ساکن، شعله‌ور شد و در کام آتش سوخت. نخستین تلفات کشتی‌های هوایی
یکی دیگر از کشتی‌های هوایی زپلین، ال‌زد-14 (LZ-14)، اولین کشتی هوایی متعلق به نیروی دریایی امپراتوری آلمان بود. ال‌زد-در 9 سپتامبر سال 1913، با 20 نفر خدمه از زمین برخاست، کشتی هوایی دستور داشت که مانوری را در سواحل دریای شمال انجام دهد. ال‌زد-14 در باد شدید و باران‌های سردسیری پرواز می‌کرد که همین باعث شد، هیدروژن از کیسه‌های گاز نشت کند و نیروی تراست خود را از دست بدهد. کشتی هوایی در نزدیکی مجمع الجزایر هلیگولند در سواحل آلمان و دانمارک سقوط کرد. 13 نفر از خدمه غرق شدند و 7 نفر توسط قایق نجات پیدا کردند. یورش کوکسهاون
در جریان جنگ جهانی اول، مقامات نظامی بریتانیا از آنچه به آن «تهدید زپلین» می‌گفتند، به‌شدت واهمه داشتند. به‌همین منظور، تصمیم گرفتند که کشتی‌های هوایی آلمان‌ها را بمباران کنند. یکی از معروف‌ترین حمله‌ها به کشتی‌های هوایی آلمان، یورش کوکسهاون (Cuxhaven Raid) نام دارد که کریسمس سال 1914 انجام گرفت. در این حمله، هواپیمای نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا به‌وسیله هواپیماهای آب‌نشین به سواحل دریای شمال برده شد، جایی‌که از حمایت کشتی‌ها و زیردریایی‌ها نیز برخوردار بود. از آنجا هواپیما بلند شد و بمب‌های خود بر سر آلمان‌ها انداخت و باعث خسارت‌های زیادی به تاسیسات ساحلی و آشیانه کشتی‌های هوایی صلب نیروی دریایی امپراطوری آلمان شد. یورش کوکسهاون، نخستین حمله ترکیبی دریایی و هوایی تاریخ بود. بمباران‌های هوایی زپلین
آلمان در طی جنگ جهانی اول از کشتی‌های هوایی خود برای بمباران‌های هوایی استفاده می‌کرد. این بمباران‌های هوایی از اوایل سال 1914 با حمله زپلین‌ها به شهر لژه در بلژیک آغاز شدند، این نخستین باری بود که شهری بمباران هوایی می‌شد. این کشتی‌های هوایی، تنها وسایل نقلیه هوایی بودند که در آن زمان موفق به انجام عملیات‌های پایدار هوایی در آسمان بریتانیا می‌شدند. کشتی‌های هوایی آلمان بین سال‌های 1915 تا 1918 که اکثر آن‌ها زپلین بودند، 21 حمله‌ی هوایی را بر فراز شهرهای مختلف بریتانیا انجام دادند، از جمله در لندن که موجب کشته و زخمی شدن هزاران نفر شد. حمل هواپیما به وسیله کشتی‌های هوایی
در جنگ، کشتی‌های هوایی به اندازه‌ای بزرگ، کُند و قابل اشتعال بودند که تبدیل به اهداف آسانی برای جنگنده‌های دشمن شوند. و نیروهای بریتانیا و آمریکا هم که به دنبال راهکاری برای دفاع از کشتی‌های هوایی خود بودند، هواپیماهای جنگنده را از روی کشتی‌های هوایی به‌پرواز در می‌آوردند. نخستین پرواز بر فراز اقیانوس اطلس
در سال 1910، کشتی هوایی آمریکایی که توسط والتر ولمن و ملوین وانیمن طراحی شده بود، به همراه 4 نفر خدمه به هوا فرستاده شد تا اولین پرواز بر فراز اقیانوس اطلس را انجام دهد. این کشتی هوایی باید روز 15 اکتبر از آتلانتیک‌سیتی به نیوجرسی می‌رفت. اما، موتورها 38 ساعت پس از شروع سفر دچار مشکل شدند. کشتی هوایی قبل از اینکه خدمه در نزدیکی برمودا کشتی را ترک کنند و سوار یک کشتی بخار شوند، 33 ساعت دیگر هم به سفر خود ادامه داد. نخستین سفر هوایی موفق بر فراز اقیانوس اطلس
اولین سفر هوایی موفقیت‌آمیز به وسیله یک کشتی هوایی بر روی اقیانوس اطلس در سال 1919 انجام گرفت. این پرواز در حالی انجام می‌گرفت که تنها چند هفته قبل، اولین پرواز هواپیمایی بر فراز اقیانوس اطلس به وسیله هوانوردان بریتانیایی جان آلکاک و آرتور براون انجام شده بود. کشتی هوایی بریتانیایی آر-34 روز 2 ژوئیه سال 1919 انگلستان را ترک کرد و چهار روز بعد به مینولا، لانگ آیلند در نیویورک رسید. یک هفته بعد، کشتی هوایی بریتانیایی‌ها، در سفر بازگشت به انگلستان، سفر خود را بر فراز اقیانوس اطلس انجام داد. فاجعه کشتی هوایی دیکسمود
با بزرگ‌تر شدن کشتی‌های هوایی، کنترلشان در بادهای تند دشوارتر می‌شد و کیسه‌های گاز حاوی هیدروژن این کشتی‌های هوایی نیز آن‌ها را مستعد آتش گرفتن می‌کرد. یکی از بدترین سوانح هوایی روز 21 دسامبر 1923 رخ داد، هنگامی که کشتی هوایی نیروی دریایی آلمان، دیکسمود در نزدیکی سواحل سیسیل ایتالیا منفجر شد و تمام 52 نفر خدمه حاضر در کشتی هوایی جان خود را از دست دادند. کشتی هوایی امپایر
دو کشتی هوایی بریتانیایی، آر-100 و آر-101 برای پرواز مسیرهای هوایی طولانی طراحی شده بودند. در سال 1930،کشتی هوایی آر-100 یک پرواز آزمایشی را از بدفوردشایر انگلستان تا مونترال کانادا انجام داد و در طی 78 ساعت، 5300 کیلومتر را طی کرد.
آر-101 بزرگ‌ترین کشتی هوایی مسافربری جهان بود که اولین پرواز خود را در سال 1929 انجام داد. آر-101 دارای بزرگ‌ترین کابین مخصوص مسافران بود که تا آن زمان ساخته شده بود. آر-101 که ظرفیت 50 نفر مسافر را داشت، دارای دو عرشه و سالنی در بین این دو عرشه به بزرگی 510 متر مربع نیز بود. سانحه کشتی هوایی آر-101
کشتی‌های هوایی آر-100 و آر-101 ساخته شده بودند تا با کشتی‌های اقیانوس‌پیما رقابت کنند. اما آ-101 روز 30 اکتبر 1930، در سفر خود به کراچی در پاکستان کنونی (آن زمان هندوستان)، ارتفاع خود را از دست داد و سقوط کرد. کشتی هوایی بریتانیایی‌ها در شمال فرانسه آتش گرفت که منجر به مرگ 38 نفر از 54 نفر حاضر در کشتی شد. این سانحه هوایی موجب پایان یافتن پروژه کشتی‌های هوایی مسافربری بریتانیا شد. گراف زپلین
کشتی هوایی بزرگ آلمان، گراف زپلین، در سال1928 ساخته شد تا بهترین کشتی هوایی مسافربری جهان شود. گراف زپلین، طی 9 سال، 590 پرواز را انجام داد و طی این پروازها حدود 1 میلیون و 600 هزار کیلومتر را پیمود. این کشتی هوایی روز 8 اوت سال 1929 از پایگاه نیروی دریایی لیک‌هرست در نیوجرسی خارج شد و در فردریشفاین، آلمان، توکیو، ژاپن و لس‌آنجلس توقف کرد و دوباره 21 روز بعد به لیک‌هرست بازگشت. کشتی‌های هوایی یواس‌اس اکرون و ماکرون
دو کشتی هوایی نظامی آمریکا، یواس‌اس اکرون و ماکرون از بزرگ‌ترین کشتی‌های هوایی بودند که تابه‌آن زمان ساخته شده بودند. هر کدام از این کشتی‌های هوایی عظیم‌الجثه، 239 متر طول داشتند. کشتی‌های هوایی آمریکا برای اجتناب از آتش‌سوزی با هلیوم ساکن پر شده بودند، تا آن زمان، بسیاری از کشتی‌های هوایی که از گاز هیدروژن استفاده می‌کردند، در سوانح هوایی نابود شده بودند. اما این راهکار هم باعث نجات این کشتی‌های هوایی نشد: اکرون روز 4 آوریل 1933، در جریان طوفانی در سواحل نیوجرسی سقوط کرد و 73 خدمه کشتی هم در جریان این سانحه کشته شدند. هیندنبورگ
زمانی که کشتی هوایی هیندنبورگ ال‌زد 129، اولین پرواز خود را در سال 1936 انجام داد، پرچم‌دار ناوگان زپلین آلمان بود. هیندنبورگ که بزرگ‌ترین کشتی هوایی تجاری تاریخ لقب گرفته بود، در زمان خود از پیشرفته‌ترین
تکنولوژی بهره می‌برد. هیندنبورگ، 245 متر طول و 41٫2 متر قطر داشت. هیندنبورگ که چهار برابر هواپیمای بوئینگ 747 بود، می‌توانست با حداکثر سرعت 135 کیلومتر در ساعت پرواز کند. مقاله‌های مرتبط:
نگاهی به 10 مورد از زیباترین هواپیماهای تاریخ هوانوردی مهندسی بی‌نهایت: کنکورد، پرواز با سرعت صوت
این کشتی برای حمل 72 مسافر و تا 61 خدمه طراحی شده بود. هیندنبورگ در اولین سال پرواز خود، 17 سفر را بر فراز اقیانوس اطلس، از آلمان تا ایالات متحده انجام داد. این پروازها بخشی از پروازهای تبلیغاتی بودند که به‌دستور مستقیم دکتر جوزف گوبلز، وزیر تبلیغات آلمان نازی انجام می‌شدند. کشتی هوایی لوکس
بهای یک سفر یک طرفه بر فراز اقیانوس اطلس 400 دلار بود، کرایه‌ای که در آن زمان بسیار بالا بود و مسافران آن هم به طبع ثروتمندان، افراد مشهور، رهبران صنعتی و چهره‌های سیاسی بودند. در کشتی هوایی هیندنبورگ، 72 تخت برای مسافران تدارک دیده شده بود. علاوه بر این، این کشتی هوایی، سالن غذا خوری، اتاق‌های مخصوصی برای مطالعه، تفریح و استعمال دخانیات داشت. سانحه هیندنبورگ
هیندنبورگ ال‌زد 129، بعد از ظهر روز 6 مه 1937، برای آخرین بار از فراز اقیانوس اطلس عبور کرد و به لیک هرست در نیوجرسی رسید. در حالی که شرایط جوی نامناسب بود، خدمه کشتی هوایی تصمیم گرفتند، برای قرار گرفتن در موقعیتی بهتر، مانوری را انجام دهند. اما پس از این مانور، خطوط فرود از هیندنبورگ جدا شدند. در این لحظه، هیندنبورگ در ارتفاعی 54 متری معلق بود. چند دقیقه بعد، خدمه فرود، تکان‌هایی را مشاهده کردند که ناشی از نشت هیدروژن از مخازن بود. در همین حین بود که اولین شعله‌های آتش در کشتی هوایی دیده شدند. به این ترتیب، تنها در عرض چند ثانیه، تمام دم و پس از آن، پوشش پارچه‌ای هیندنبورگ سوخت و تنها اسکلت آن باقی ماند. این آتش‌سوزی مهیب که جلوی چشم هزاران نفر اتفاق می‌افتاد، تنها 34 ثانیه طول کشید و در عرض چند ثانیه، همه‌چیز به تلی از خاکستر بدل شد. کشتی‌های هوایی مدرن: ایروزکرافت
امروز برخی از شرکت‌ها می‌خواهند، نقش مدرنی را برای کشتی‌های هوایی تعریف کنند و از کشتی‌های هوایی برای حمل محموله، اهداف تجاری یا به عنوان قایق بادبانی شخصی بهره ببرند. کشتی هوایی مفهومی که توسط شرکت هوانوردی کالیفرنیا ساخته می‌شود، با هلیم غیر قابل اشتعال پر می‌شود و با توجه به شکل آیرودینامیکی بدنه خود و موتورهای برقی‌اش امکان برخاستن از زمین را خواهد داشت. ایرلندر 10
دیگر طراحی مدرن کشتی هوایی، ایرلندر 10 ساخت بریتانیا است که اولین پروازهای آزمایشی خود را در سال 2016 انجام داد. ایرلندر 10 که 92 متر طول دارد، بزرگ‌ترین کشتی هوایی در حال عملیات جهان است. اما این کشتی هوایی آزمایشی در 18 نوامبر 2017 در کاردینگتون انگلستان دچار مشکل شد. طی این سانحه، ایرلندر 10 ناگهان از خطوط فرود خود جدا شد. این کشتی هوایی دارای سیستم ایمنی است که در شرایطی که از خطوط فرود جدا شود، به‌طور خودکار عمل می‌کند و بدنه کشتی هوایی را باز کرده و کیسه گاز را تخلیه می‌کند. همچنین سازندگان ایرلندر 10 گفته‌اند که سوخت و هلیوم درون کشتی هوایی کاملا ایمن هستند. در این سانحه، هیچکس در کشتی هوایی نبود، اما 2 نفر از خدمه فرود در جریان آن آسیب‌های جزئی دیدند. قرار است، ایرلندر 10 به‌زودی بازسازی شود.