بزرگنمايي:

مديراني رشد مي‌کنند که در شرايط بحراني و سرنوشت‌ ساز، جسارت و شجاعت ايجاد تغييرات بزرگ را داشته باشند و به سرعت کسب و کار خود را با شرايط وفق دهند. اگر با اين ايده موافق نيستيد، شرح حال اندرو گرو مدير شرکت اينتل را بخوانيد. مديراني رشد مي‌کنند که در شرايط بحراني و سرنوشت‌ ساز، جسارت و شجاعت ايجاد تغييرات بزرگ را داشته باشند و به سرعت کسب و کار خود را با شرايط وفق دهند. اگر با اين ايده موافق نيستيد، شرح حال اندرو گرو مدير شرکت اينتل را بخوانيد. در اوايل سال 1994 شرکت اينتل پردازنده جديد پنتيوم را به مرحله توليد رساند. در طراحي اين تراشه اشتباه کوچکي وجود داشت که باعث مي‌شد در گرد کردن حاصل تقسيم در هر 9 ميليارد بار يک خطا رخ دهد. مديران اينتل اين خطا را قابل چشم‌پوشي دانستند. چون بنابر محاسبات‌شان، براي يک کاربر معمولي هر 27 هزار سال يک بار چنين خطايي رخ مي‌داد. چند ماه بعد اتفاق ناگواري پيش آمد. يک استاد رياضيات پيامي را به يک سايت خبري آنلاين فرستاد که در آن گزارش شده بود در زمان حل يک مسئله پيچيده رياضي با پردازنده جديد اينتل، جواب اشتباه دريافت کرده است. اين استاد اعلام کرده بود که در بخش محاسبات اعشاري اين پردازنده مشکلي وجود دارد. آن پيام به سرعت در همه جا منتشر شد و روز به روز در رسانه‌ها بيشتر گسترش مي‌يافت. در همان زمان يکي از هفته‌نامه‌هاي تجاري معروف با نوشتن گزارشي مفصل، عکس روي جلد مجله را به اين موضوع اختصاص داد. پس از آن چندين نشريه ديگر نيز به اين موضوع پرداختند. اين موضوع براي اينتلي‌ها کم اهميت جلوه مي‌کرد تا اتفاق ديگري افتاد. بقيه ماجرا را از زبان اندرو گرو، بنيانگذار و رييس هيات مديره اينتل بشنويم. «من علاوه بر مديريت اينتل، به صورت نيمه وقت در دانشگاه استنفورد تدريس مي‌کردم. در روز 22 نوامبر 1994 بحث در کلاس طولاني شد و در فکر لغو کردن قرارهايم در شرکت بودم که مدير روابط عمومي اينتل با من تماس گرفت و خبر داد که خبرنگاران شبکه تلويزيوني CNN به زودي به شرکت خواهند رسيد و مي‌خواهند در مورد مشکل پردازنده جديد اينتل گزارش تهيه کنند. بلافاصله به سوي دفتر کارم رفتم و وقتي به آنجا رسيدم، شرايط بسيار آشفته بود. CNN فرداي آن روز گزارشي را عليه ما پخش کرد. رمز موفقيت در کسب و کار تنها کساني رشد خواهند کرد که جسور و شجاع باشند روزنامه‌ها دوباره به اين موضوع هجوم آوردند و مقاله‌اي با تيترهاي «پردازنده‌هاي معيوب اينتل» و «آيا خريد پردازنده اينتل عاقلانه است» و… را به چاپ رساندند. در روزهاي بعدي بسياري از کاربران تقاضاي تعويض پردازنده‌هاي خود را داشتند. ما ابتدا از اين کار امتناع کرديم. چون هزينه بسيار زيادي داشت و با ارائه گزارشي کم بودن احتمال وقوع اشتباه را اعلام کرديم و تنها پردازنده‌هاي کساني را که با عمليات سنگين رياضي سر و کار داشتند، تعويض کرديم. پس از مدتي درخواست‌هاي تعويض کمتر شد و ظاهرا مشکل حل شده بود. چند هفته بعد، در دروازده دسامبر سرفصل يکي از خبرها اين بود: «شرکت IBM فروش رايانه‌هاي با پردازنده اينتل را متوقف کرد». تصميمات اين غول کامپيوتر بر بازار تاثير زيادي داشت و تاييد نشدن ما از طرف آي‌بي‌ام بسيار پراهميت بود. تلفن‌ها دوباره به صدا درآمدند و بر تعداد مشتريان معترض روز به روز افزوده مي‌شد. ما در حدود 30 سال پيشتاز بازار بوديم و کار در شرکت اينتل افتخار محسوب مي‌شد. اکنون به يک‌باره آن ابهت از بين رفته بود و در همه جا زير نگاه‌هاي خشمناک و معترض قرار داشتيم. در روز دوشنبه 19 دسامبر تصميمي جسورانه و خطرناک گرفتيم. سياست مديريتي ما تغيير کرد و اعلام کرديم حاضر به تعويض تمام پردازنده‌ها هستيم. براي تصور حجم کار خوب است بدانيد که ميليون‌ها پردازنده فروخته شده بود. تعداد تراشه‌هاي برگشتي و مقدار ضرر، قابل پيش‌بيني نبود. مشکل ديگر آن بود که ما فقط با توليدکنندگان رايانه داد و ستد داشتيم و هرکدام از آنها هزاران رايانه با پردازنده ما فروخته بودند. در چند روز سازماندهي عظيمي ايجاد کرديم و به بسياري از کارکنان حتي طراحان، مهندسان و بازاريابان، کار پاسخگويي به تلفن و يادداشت آدرس درخواست‌کنندگان را واگذار کرديم. سيستمي را برپا کرديم تا تمام مرجوعي‌ها و تعويض‌ها در آن ثبت شود. همچنين براي کساني که خود قادر به تعويض پردازنده نبودند، يک گروه خدماتي ويژه تدارک ديديم. مشکل ديگر تامين ميليون‌ها پردازنده سالم براي تعويض بود. پس از رفع اشکال پردازنده قبلي، تمام توليدات خود را متوقف کرده و تنها به توليد اين پردازنده پرداختيم. حتي تعطيلات سال نو را لغو کرده و يک سره کار کرديم. بالاخره موفق شديم تعداد بسيار زيادي از پردازنده‌ها را جايگزين کنيم و با صرف نيرو و هزينه زياد توانستيم اعتبار شرکت اينتل را برگردانيم. اين عمليات هزينه‌اي بسيار سنگين را بر ما تحميل کرد. 475 ميليون دلار.» از اين تجربه اينتل مي‌آموزيم که در اين کسب و کار رقابتي، مديراني به بقا ادامه خواهند داد که جسارت و شجاعت تغييرات بزرگ را داشته باشند. در تمام شرايط مسئوليت کارهاي خود را بر عهده بگيرند و در صورت لزوم بودجه شرکت را صرف حفظ اعتبار آن بکنند. در بسياري از موارد مديران راه‌حل مشکل را مي‌دانند، ولي جسارت لازم براي اعمال تغييرات ضروري را ندارند. نکته مهم ديگر سرعت در ايجاد تغييرات است. اگر اينتل در نخستين گام سياست تعويض پردازنده‌هاي خود را آغاز مي‌کرد، شايد مشکل ساده‌تر حل مي‌شد. بله، تنها کساني رشد خواهند کرد که جسور و شجاع باشند!